Bashkimi Kombëtar
Mirë se erdhë në forum " Bashkimi Kombëtar "
Qëndro i lidhur me ne ! Disponim te këndshëm të kontribojm për kombin larg ofendimet dhe zënkat...
Bashkimi Kombëtar
Mirë se erdhë në forum " Bashkimi Kombëtar "
Qëndro i lidhur me ne ! Disponim te këndshëm të kontribojm për kombin larg ofendimet dhe zënkat...
Bashkimi Kombëtar
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.



 
ForumForum  PortalliPortalli  GalleryGallery  Latest imagesLatest images  RegjistrohuRegjistrohu  identifikimiidentifikimi  

 

 Thesaret Madhështore (Poezi nga Arjol Lluka)

Shko poshtë 
AutoriMesazh
Arjol Lluka
Fillestar/e
Fillestar/e
Arjol Lluka


Male
Numri i postimeve : 6
Age : 42
Vendi : Shqipëri
Profesioni/Hobi : Student
Registration date : 13/07/2008

Thesaret Madhështore (Poezi nga Arjol Lluka) Empty
MesazhTitulli: Thesaret Madhështore (Poezi nga Arjol Lluka)   Thesaret Madhështore (Poezi nga Arjol Lluka) EmptyMon Mar 16, 2009 11:25 pm

Këto janë disa poezi nga libri im i tretë me poezi. Çdo sygjerim ose kritikë është e mirëpritur. Ju falënderoj për kohën tuaj.


KLOUNËT





O meshkuj hipokritë


Që shani të ashtuquajturat kurva


Mos u shtirni kaq shumë


Se për to u thahet buza.





Kot lodheni, or të mjerë


Me përrallat e moralit


Gënjeshtrat që ju thoni


Ua hedhin poshtë sytë e ballit.





Çdo gjë është shumë e qartë


Nga vështrimet që u hidhni


Asgjë s’mund t’i mbulojë dot


Dëshirat që u kërkon shpirti.





Më mirë të tregohesh vetvetja


E të dukesh pervers


Sesa të jesh një kloun


Që hiqet sikur është shenjt.







MË FAL





Më fal, o zemra ime


Nëse të kam lënduar shpesh


S’e kam bërë me qëllim


Më beso, s’të gënjej.





Jam treguar budalla


Që luajta me ndjenjat e tua


Por thellë brenda meje


Kjo gjë më ka munduar.





Mos më torturo, o vogëlushe


Për gabimet që kam bërë


Sepse më vret ndërgjegjja


O e bukura hënë.





Unë nuk jam i përkryer


Dhe as mbinjeri


Por ty, o jeta ime


Të dua me gjithë shpirt.








MITET





Mos ki turp për prejardhjen


Thjesht tregohu modest


S’e bën vendi të njohur njeriun


Por veprat që ka bërë në jetë.





Mos u mburr me të shquarit


Që ka nxjerrë krahina jote


Këtë gjë e bëjnë budallenjtë


Dhe ca mendje boshe.





Vetëm duke krijuar


Mund të bëhesh i dobishëm


I nderuar dhe i respektuar


Dhe ndoshta i rëndësishëm.





Vetëm bëmat madhështore


Mund t’i krijojnë mitet


Jo fjalët e shumta


Dhe dënglat naive.







BIJTË E KAPOSHIT





Rrihini krahët


O bijtë e kaposhit


Rrënjët e injorancës


Dhe ushtarët e paradoksit!





Hiquni, o derra


Sikur e keni krijuar ju këtë botë


Dhe majave të mençurisë


U keni dalë për zot!





Bjeruni me forcë gjokseve


Bëjini ato gropë


Që ta mësojë gjithë njerëzia


Që jeni ca idiotë!









IDEALISTI





Unë skllavi i lekut


S’kam për të qenë kurrë


Zemrën time, o shokë


Asnjëherë s’do ta bëj gur.





Paratë, o miqtë e mi


Venë dhe vijnë


Kurse personaliteti i njeriut


Prishet për një ditë.





Nuk e bën pasuria


Figurën e madhe


Por veprat e pavdekshme


Dhe idetë përparimtare.





Nuk i bëjnë milionat


Mrekullitë njerëzore


Por karakteret idealiste


Të mbrujtura me pasione.










AMANETI I ATDHETARIT





O miqtë e mi të dashur


Dëgjomëni me kujdes


Para se t’i mbyll sytë


Kam një amanet:





Dua të më prehen kockat


Në vendin që linda


Ku pashë për herë të parë diellin


U bëra burrë dhe u rrita.





Në tokën e shqipeve


Atje dua të më bëhet varri


Që gjithë bota ta dijë


Që kam qenë, bir shqiptari.









NDRYSHIMI





Ndryshimi do të vijë


Sado që ta pengoni


Lumin që vërshon


Nuk mund ta ndaloni.





Mos bëni kot prita


Se çdo gjë do shembet


Orteku që rrëshqet


Nga mizat nuk trembet.





Nuk e mban dot vullkanin


Një kapak alumini


Këto gjëra i mendon


Vetëm mendja e debilit.





Evolucioni në kohë


Është i pashmangshëm


S’e ngrijnë dot qeveritë


Dhe as pushtetarët.










THESARET MADHËSHTORE





O libra të dashur


O miq të mirë


Ju na hapni sytë


Dhe na mbushni me dritë!





Na fusni në botën e bukur


Të mrekullueshme të diturisë


Na bëni të prekim me dorë


Magjinë e mençurisë.





Raca njerëzore pa ju


Do të ishte një turmë me bagëti


Që do të endej sa andej-këtej


Në llagëmet me errësirë.





Ju, o thesare madhështore


E shndërroni kafshën me logjikë


Në një qenie superiore


Me emrin njeri!









NËNË TEREZA





Nuk të mposhti dot


Malaria dhe lebra


Moj bija e humanizmit


Hyjnorja nënë Tereza.





Ti u dhe dritë


Viktimave të varfërisë


I tregove botës


Fuqinë e mirësisë.





Ti ngjalle shpresën


Te miliona vetë


Zgjove nga gjumi ëndrrën


Te njerëzit e vobektë.





Me qindra shtetarë


Ty të admirojnë


O grua fisnike


Me mision qiellor.





Ti je një model


Për racën njerëzore


O femër e rrallë


Me tipare engjëllore.





Na mbushe me nder


Na bëre krenarë


O hëna e artë


E kombit shqiptar.
Mbrapsht në krye Shko poshtë
 
Thesaret Madhështore (Poezi nga Arjol Lluka)
Mbrapsht në krye 
Faqja 1 e 1
 Similar topics
-
» BURIMET E KENAQESISE (Poezi nga Arjol Lluka)
» Rreze Drite (Aforizma ne vargje nga Arjol Lluka)
» VULLNETI I FATIT (Aforizma ne vargje nga Arjol Lluka)
» POEZI
» Hajk

Drejtat e ktij Forumit:Ju nuk mund ti përgjigjeni temave të këtij forumi
Bashkimi Kombëtar :: Arti dhe kultura :: Gjuha dhe Letërsia Shqiptare-
Kërce tek: