Shqipëri: Çelet sezoni turistik në qytetin e Sarandës
Zëri i Amerikës,Sarandë E shtunë, 02 Maj 2009

Në qytetin bregdetar të Sarandës, në Jug të Shqiëprisë, u çel sot sezoni turistik. Kryeministri Berisha tha se qeveria shqiptare do t'i vazhdojë financimet për zonën bregdetare për t`i dhënë më shumë zhvillim sektorit të turizmit. Turizmi shqiptar përballet këtë vit krahas sfidave për përmirësimin e shërbimeve edhe me krizën botërore ekonomike që po prek këtë sektor.


Me pushime ne HELL!

Nje rruge e gjate drejt perles jugore Sarandes. Nje mall dhe deshire per te pare qytetin tim te lindjes, qytetin qe me nderonte ne syte e te huajve, sa here qe ju tregoja fotografite dhe pejsazhet e saj te bukura. Mendoja se po shkoja drejt kesaj Sarande te endrave te mija, por ne fakt, kisha mare rrugen drjt HELLIT.

Portat e ferrit u hapen sa aritem ne fshatin Metoq, ku qendra e ketij fshati kishte humbur plotesishte dhe me mundim dallohej rruga kryesore. Sheshi ne qender te fshatit ishe zene nga disa ndertime te shemtuara. Ajo qe te binte me shume ne sy dhe qe e kishte perpire kete qender, ishte nje karakatine dykateshe qe shiste cisterna per uji. Gjithe sheshi ishte mbushur dhe rrethuar nga keto baule gjigante alumini qe shkelqenin qe tutje dhe te kujtonin portat e ndriteshme te HELLIT. Mirserdhe ne HELL i dashur vizitor, pushime te mbara ne sketere! Diku i kam lexuar keto fjale, por kuptimin e qarte e mesova sa hyra ne kufite e Sarandes.

Ne Qafen e Gjashtes qe dikur gjelberonte nga pishat dhe ullishtet, shifeshin vetem ndertime te tepruara e pa kritere. Nje i cmendur kishte dashur te zinte dhe bllokonte rrugen kryesore. Bemat e ketij ksizofreni e kishin detyruar rrugen e shkrete te devijonte nga aksi i sai i qemotshem dhe te leshohej poshte drejte Sarandes si nje rrepire e krijuar nga rrebeshet qe tani ishte kthyer ne nje monopat ter balte dhe pluhur. Te vetequajtura vila dykateshe e pesekateshe, te mbaruara e te pa mbaruara, karburante dhe klube te shumta i ishin qepur rruges nga te dyja anet e saje dhe po e gllaberinin te gjithen pakez e nga pakez. Nje katrahur e vertet ndertimesh, te gjitha kishin mbire si nga dheu dhe te perpinin perbrenta pa patur mundesine te shifje asgje. Panorama e mahniteshme e detit dhe dritave te qytetit qe reflektonte mbi te, ishte shdukur pergjithmone. Dora e Djallit te mallkuar dukej ngado. Pishat e famshme 70 vjecare qe dikur hijeshonin per bukuri rrugen deri ne qender te Sarandes, nuk egzistonin. Ishin prere te gjitha me preteksin e zgjerimit te rrugez. Nje krim te tille, vetem dorra e djallit mund ta bente, sarandiotet e vertete se benin kurre. Sic duket ,40 shenjtoret tani ja kane lene vendin 40 hajduteve qe ndodhi kjo masaker e papare.

Saranda ime kishte ndryshuar plotesishte, ishte kthyer ne nje Palestine te vertete ku nuk te shifte syri asnje fie barre, por vetem shijoje me bollek pluhurin me oke qe te servirte ambienti i ndotur nga ndertimet dhe zhuritia e hatashme per nje pikez uje.
Nuk kishte mbetur asnje copez lulishte, nuk shifej asnje stol ku dikur uleshin pleqte dhe loznin domino e letra. Kjo panorame paqedashese ishte shdukur pergjithmone.
Nje cmenduri kolektive e kishte kthyer Saranden ne nje gurrore qe germohej e germohej deri ne qender te tokes. Vetem ne Sarande shikon cmendurira me karburante poshte pallateve dhjete kateshe! Mina me sahate qe po plasen nje dite, shkrrumb e hi do ta bejne gjithe Saranden. Po kush pyete per to, atje asnjeri s’do t’ja dije, te gjithe jane cmendur.

Katet e para te pallateve jan kthyer ne duqane ku shiten breke me oke. Pacamure rangallash te dala boje nga dielli veleviten si flamuj evgjitesh anes rruges dhe presin qe dikush ti bleje. Menhane te shumta qe afroin gjeremez me lopate per pianecet e shumte qe vine verdalle e rrekelline si te babazitur rraki te farmakosur, kane zene gjith qendren e Sarandes. Trotuare te shkateruara nga makinat qe parkoin mbi to dhe kalimtare te shumte qe detyrohen te ecin ne mes te rruges. Ne qender te Sarandes, vece lulishtetes qe eshte per tu admiruar, ndodhet dhe nje sheshpushim goxha i madhe i shtruar dikur per bukuri, por tani ishte shkateruar plotesishte nga makinat e shumta qe e kane kthyer ne nje vende-parkim. Ligjet e qarkullimit rrugor nuk i njefe njeri, as polici qe drejton qarkullimin. Nje anarshi e plote ku ndihet plotesisht mungesa e shtetit, nje Kandahar i vertet.

Me e prekeshmia, me e dhimbshmia, ishte buza e detit qe ishte zaptuar plotesishte nga ndertimet e shumta. Ana e detit ishte zene nga hotelet e shumte shumekateshe qe kishin gllaberuar dhe plazhet. Pronaret s’lejonin njeri te bente plazhe para prones se tyre. Paguaj 1000 leke per cadren e diellit dhe 4000 leke per dy krevatet e plazhit dhe atehere ishe i lejuar te laheshe ne dete. Plazhit, pasuris se quytetit i kishin dale “pronaret”, kurse sarandiotet dhe turistet te ngrohen ne diell po nuk paguajn tarifat e kripura te ketyre te pacipeve. Nga njera ane Bashkia ju bente thirje plazhisteve te mos paguanin asnje qindarke se plazhet jane prone e perbashket e qytetit, kurse nga ana tjeter plazhet ja u kishte dhene me qera gangstereve. Nje fukara qe u genjye nga thirjet e Bashkise dhe provoi te kundershtonte “bosin” e plazhit, perfundoi me fytyre te gjakosur nga grushtat e gangstereve qe jane kthyer ne zoter te vertete te ketyre plazheve, kuptohet me bekimin e Bashkise.

Mbremja i lane mekatet e dites dhe fsheh brenta mantelit te saj te erret mekataret e shumte qe kerkoin si te hazdisur nje vende defrimi. Mbas xhiros se zakonshme ne bulevardin kryesore anes detit qe po i meret fryma nga qoskat e shumta qe shesin nga te gjitha dhe azgje, i vjene rradha defrimit te cfrenuar neper qoshe dhe vrima dhe keto vende orrgjishe jane te shumta dhe te shtrira ne gjithe buzen e detit. Pupet dhe diskot jane zoteruesit e darkes mekatare. Muzika e tyre e cmendur, degjohet ngado dhe ne cdo cepe te Sarandes. Nje katrahure e vertet melodish muzikore qe filloin qe nga daullet e fisefe Zulu dhe vazhdojne me rap muzik dhe perfundimisht mbremien e dominon muzika melankolike e pianeceve te buzuqeve greke. Degjon e shefe, qarje dhe lote, dashnore, kurva dhe rrospi te shumta qe shuajn etjen e tyre nen goten e uzos greke dhe me mbrapa cfryjne epshet ne dhomat e moteleve te pista qe bien era perce. Buzuqi grek i shoqeron ne orrgjite e tyre. Greqishtja eshte kthyer si nje gjuhe nderkombetare, kurse Greqia si qendra e botes. C’far mjerimi! E kishte mire britaniku Gill qe e barazoi rinin shqiptare me kurrva dhe gangstere. Vajza dhe nena te reja me gjoksin dhe kurizin jashte, me fustane te shkurtra dy gishte nen breke, dridhen dhe perdridhen si ato kuckat e liga. Te rinje arrogante e te paturpe, ndjekin vajzat me veshtrimin e tyre te eger dhe epshor, mbushin rruget dhe diskot. Te pa edukate, te pa kulture. Nje fjalor i piset dele nga goja e tyre e ndyre qe qelbet era alkol, kurse trupi ju bie ere te hidhet amonjaku qe te pervelon hundet. Kultura e breckave dhe pianeceve te buzuqeve te nates qe na erdhi si dhurate nga pertej detit, dominone gjithe jeten e qytetit. Fuck Eladhen per kete anarshi dhe katrahure qe mbolli ne qytetin tim. Fuck gjuhen e tyre. Fuck edukaten dhe kulturen greke qe po e bastardone racen shqiptare. Fuck te gjithe shqiptaret e helenizuar.

Me fjalet e Nolit te madhe tek poezia “Anes Lumenjve” po i jape funde pershtypjeve te mia ne viziten time ne sketre: Anes detit i palare/ Anes drites i papare/ Prane dijes i panxene/ Lakuriq dhe i brengosur/ Trup e shpirte i sakatosur/ Sec e shemben derbederet/
Mercenaret dhe “bejleret”/ Sec e shtypen jabaxhinjte/ Sec e shtrydhen fajdexhinjte/ Sec e prene e sec e vrane/ Ce shkateruan anembane…..

Mos haro i dashur turist qe viziton qytetin tim, je i mirpritur ne sketere. Welcome to Hell!

Arber Thesproti