| | E L S A C E N A J LOTI I AKULLT Poezi | |
| | |
Autori | Mesazh |
---|
Kristaq F. Shabani Miqte e Forumit
Numri i postimeve : 11718 Age : 64 Vendi : Gjirokaster, Albania Profesioni/Hobi : Poetry Registration date : 04/07/2008
| Titulli: Re: E L S A C E N A J LOTI I AKULLT Poezi Thu Jan 03, 2013 3:13 am | |
| se botë e tërë sakrifikohet për dashurinë e sakrificë u bëra, kur nëpër sprovat e jetës e kuptova. ishte vonë, shumë vonë për të gjitha në pafundësinë e pritjes së lotit mbytur janë dëshirat dhembja hedhë vallen e vet
ju rini adoleshente, a e pjekur sa do të dashuruar që të jeni atë që e humbeni një herë kurrë me s’do e gjeni s'do u kthehet.
dashuria s’është leku që mos të rrinë gjatë në xhep dashuria është jeta që ia vlen me sakrifikua, flijua për të
| |
| | | Kristaq F. Shabani Miqte e Forumit
Numri i postimeve : 11718 Age : 64 Vendi : Gjirokaster, Albania Profesioni/Hobi : Poetry Registration date : 04/07/2008
| Titulli: Re: E L S A C E N A J LOTI I AKULLT Poezi Thu Jan 03, 2013 3:13 am | |
| KOMPOZIM I DHEMBJES me bukurinë e shpirtit mbledhë tingujt që më trishtojnë ta kompozojmë himnin e jetës gurgullimeve të pafundme të lotit me gotën e mbushur me verë të zezë shëtisë peizazhin e ngjyrave të jetës fshehur secilën ditë e natë lotin tim pi, që ta thaj dhembjen... sa herë i putha lotët putha dhimbjen e trishtimin edhe pse buzët mu plasariten
| |
| | | Kristaq F. Shabani Miqte e Forumit
Numri i postimeve : 11718 Age : 64 Vendi : Gjirokaster, Albania Profesioni/Hobi : Poetry Registration date : 04/07/2008
| Titulli: Re: E L S A C E N A J LOTI I AKULLT Poezi Thu Jan 03, 2013 3:13 am | |
| e çuditshme është jeta si sillet rreth ëndrrave si fundi i gotës se zbrazët. që ta zgjon dëshirën. reprizë e lotit trishtim e dhembje durim pritje reprizë pa dashje me verë dhembjen dua ta qetësoj kur stinë melankolie më pushton lulet prore më xhelozojnë një zë sikur nga retë më shfaqet s’ke dhembje që pinë verë pa mua oh, me fal...eja, eja
| |
| | | Kristaq F. Shabani Miqte e Forumit
Numri i postimeve : 11718 Age : 64 Vendi : Gjirokaster, Albania Profesioni/Hobi : Poetry Registration date : 04/07/2008
| Titulli: Re: E L S A C E N A J LOTI I AKULLT Poezi Thu Jan 03, 2013 3:14 am | |
| ndalo dhembjen, kthema gëzimin, shpirt e shkëlqimin e humbur ngaherë në sytë e mi dhuratë do ta jap dhe një gotë ty ndihmomë ta kompozoj trishtimin e vetmisë me gjethet e butësinë e erës... mundohem që këtë copëz re, ta zë mik por mashtrimi sërish ka vendosur barrikada pengon komunikimin.
| |
| | | Kristaq F. Shabani Miqte e Forumit
Numri i postimeve : 11718 Age : 64 Vendi : Gjirokaster, Albania Profesioni/Hobi : Poetry Registration date : 04/07/2008
| Titulli: Re: E L S A C E N A J LOTI I AKULLT Poezi Thu Jan 03, 2013 3:14 am | |
| III
krah kërkoj... ...asgjë s’më ke lënë pos dhembjes
| |
| | | Kristaq F. Shabani Miqte e Forumit
Numri i postimeve : 11718 Age : 64 Vendi : Gjirokaster, Albania Profesioni/Hobi : Poetry Registration date : 04/07/2008
| Titulli: Re: E L S A C E N A J LOTI I AKULLT Poezi Thu Jan 03, 2013 3:14 am | |
| ZEMRA IME zemra ime e lodhur e vetmuar shpirti im i tretur i copëtuar zemra ime në agun e dritës së bardhë, e në muzgun e natës së errët e harruar…! se ngushëllon njeri. zemra ime e lënduar, nga dhembja e loti pret, e pret nëpër stinë të zgjedhurin e saj
| |
| | | Kristaq F. Shabani Miqte e Forumit
Numri i postimeve : 11718 Age : 64 Vendi : Gjirokaster, Albania Profesioni/Hobi : Poetry Registration date : 04/07/2008
| Titulli: Re: E L S A C E N A J LOTI I AKULLT Poezi Thu Jan 03, 2013 3:14 am | |
| që dhembjes t’i caktoj limitin e kufijtë që ta njomë me magjinë e dashurisë të shëroj plagët të mos ndodhin tragjedi zemër e tharë e vrarë në pritje të njeriut që ndalon lotët e hapë perdet e ëndrrës me petalet e dëshirës thithë nektarin e epshit të një vashe, që pret ta filloi jetën. në emër të dashurisë të fjalës, të një premtimi…!? zemra ime që s’më takon mua!
| |
| | | Kristaq F. Shabani Miqte e Forumit
Numri i postimeve : 11718 Age : 64 Vendi : Gjirokaster, Albania Profesioni/Hobi : Poetry Registration date : 04/07/2008
| Titulli: Re: E L S A C E N A J LOTI I AKULLT Poezi Thu Jan 03, 2013 3:15 am | |
| PËR TY i lash te gjitha për ty…! në bulëzimin e parë të jetës dashuri e pa kohë ishte, çfarë rëndësie ka po të pendohem e kaluara të vret, por, nuk rikthehet ka diçka që e ruaj si të veçantë që më lenë larg pendimit si ta largojmë nga mendja një, por shumë dimensionale dhembje, dyshim, mospërfillje, ndrydhje, mos vlerësim që sjellë dhembje,
| |
| | | Kristaq F. Shabani Miqte e Forumit
Numri i postimeve : 11718 Age : 64 Vendi : Gjirokaster, Albania Profesioni/Hobi : Poetry Registration date : 04/07/2008
| Titulli: Re: E L S A C E N A J LOTI I AKULLT Poezi Thu Jan 03, 2013 3:15 am | |
| cila rrjedhje të dërgon drejt pendimit? vetmi e dhembjes time është mospërfillja jote që rrënjë të pelinit lëshon vullkan mendimesh të trishta ndjenjat rëndojnë kokën, humbin gjumin e secilën qelizë të trupit ngarkojnë ç’ti bëjë zjarrit që në brendinë kallë, ti se përfill prushin e ndjenjës se vështron botën si po ndryshon s’dua që dielli të perëndoi e as errësirë s’dua por më zjarr e dritë dashurie etjen e shpirtit e epshin e ndjenjës ta shuaj e qetësoj dhe lotin të ma pushosh derisa për ty e për mua s’është bërë vonë…
| |
| | | Kristaq F. Shabani Miqte e Forumit
Numri i postimeve : 11718 Age : 64 Vendi : Gjirokaster, Albania Profesioni/Hobi : Poetry Registration date : 04/07/2008
| Titulli: Re: E L S A C E N A J LOTI I AKULLT Poezi Thu Jan 03, 2013 3:15 am | |
|
KRAH KËRKOJ M’i ke marrë të gjitha dhe copën e qiellit tim rrudhë ngushtove duke m’i ngulfat ndjenjat që as me ajër, të mos ngopem asgjë s’më ke lënë pos dhembjes… unë pak kërkova nga jeta një palë krih ta përqafoj një herë lirshëm kaltërsitë e qiellit e të shëtis si siluetë mbi pellgje detesh, të ndjej shqetësimin valëve, e valët se si dremitën të shoqërohem me pulëbardhat e lirë... plot ajër e dritë do të rinohem dhe një herë sikur të më ktheheshin vitet e rinisë.
| |
| | | Kristaq F. Shabani Miqte e Forumit
Numri i postimeve : 11718 Age : 64 Vendi : Gjirokaster, Albania Profesioni/Hobi : Poetry Registration date : 04/07/2008
| Titulli: Re: E L S A C E N A J LOTI I AKULLT Poezi Thu Jan 03, 2013 3:15 am | |
|
NË DET
sot jam e qetë, në dete, me puhinë e lehtë të erës që ngrohtësisht ma ngacmon lëkurën flokun e faqet...! cila ditë e jetës sime është...? madhështore janë rrezet e ngrohta t’diellit shpirtin ma relaksojnë më ndryshojnë, mi largojnë mendimet e trishta gjithçka verore, e ngrohte e ëmbël shëtisë bregdetit ngadalë një shenjë çendini në gishta në zallin i hedhur zemrën...dhe inicialet e tij si dëshmi e lumturisë jeta është e bukur ia vlen të përballësh me sfida
| |
| | | Kristaq F. Shabani Miqte e Forumit
Numri i postimeve : 11718 Age : 64 Vendi : Gjirokaster, Albania Profesioni/Hobi : Poetry Registration date : 04/07/2008
| Titulli: Re: E L S A C E N A J LOTI I AKULLT Poezi Thu Jan 03, 2013 3:16 am | |
|
flasë me veten, e flas me valën, që shpejt trembet e m’i fshinë dëshirat në zall dhe për një herë nga të gjitha anët sikur dëgjoj një zë përbindëshi s’më lenë të vazhdoi lumturia më akuzon se e mbyta trishtimin s’jam ajo gocë, që isha më parë megjithatë e qetë jam sot në det, po vazhdoj të lozi me puhinë e erës me ndjenjën e valës dhe epshin tim prej Gruaje
| |
| | | Kristaq F. Shabani Miqte e Forumit
Numri i postimeve : 11718 Age : 64 Vendi : Gjirokaster, Albania Profesioni/Hobi : Poetry Registration date : 04/07/2008
| Titulli: Re: E L S A C E N A J LOTI I AKULLT Poezi Thu Jan 03, 2013 3:16 am | |
| MË SHIKO
më shiko e me ndjejë si jam katandisur në sytë e mi mund të lexosh gjithë mjerimin e dashurinë e botës por duhet shikuar drejt ti duhet të ishe ai, që ma ndal lotin e buzët t’mi shpalosh... ta largosh dhembjen që ta asgjësosh ndjenjën e mos durimit më shiko me butësinë e shpirtit, më freskinë e luleve unë s’dua të të besoj se zemra jote, nuk ndjen dhembje që nuk mund të dhurosh ndjenjë dashurie s’dua të besoj, se je pa ndjenja
| |
| | | Kristaq F. Shabani Miqte e Forumit
Numri i postimeve : 11718 Age : 64 Vendi : Gjirokaster, Albania Profesioni/Hobi : Poetry Registration date : 04/07/2008
| Titulli: Re: E L S A C E N A J LOTI I AKULLT Poezi Thu Jan 03, 2013 3:17 am | |
|
pra, bënë hapin e parë, largo gurin që ta mban peng dëshirën jepi krih buzëqeshjes, jetës përqafoje të bukurën... të ndjeshmen, po të pres krahëhapur mos u shndërro në gurë t’rëndë... që rëndon e rëndon dhembjen tonë s’dua të jesh as re e zezë, që sjellë vetëm mot të ligë pse... asgjë s’është e bukur për Ty...! kur gjithçka varët nga Ti..! më shiko e shijo me butësinë e shpirtit, mua gruan, që digjem e dirgjem për TY me shiko me zemër, e më shijo me shpirt do e ndjesh pendimin për lotët e dhembjen, që s’ti tregova kurrë.
| |
| | | Kristaq F. Shabani Miqte e Forumit
Numri i postimeve : 11718 Age : 64 Vendi : Gjirokaster, Albania Profesioni/Hobi : Poetry Registration date : 04/07/2008
| Titulli: Re: E L S A C E N A J LOTI I AKULLT Poezi Thu Jan 03, 2013 3:17 am | |
| NËSE ME DO (kushtuar E. N. ) në një kohë, me kokën plot ëndrra për jetën papritmas, pranë teje u gjenda kur ty nuk të njihja në sytë tu të përlotur një pjesë të qenies sime ngulita
ç’është vallë ky ndryshim si të jetë rinjohje, në një kohë e orë tjetër e ndjejë, sikur njeri tjetrit i kemi ngjarë. në këtë mjegull dëshirash si ta shpreh atë që unë ndjejë atë që unë dëshiroj nga ti…!? në kopshtin e gjërave të ndaluara është rëndë që të jetosh
| |
| | | Kristaq F. Shabani Miqte e Forumit
Numri i postimeve : 11718 Age : 64 Vendi : Gjirokaster, Albania Profesioni/Hobi : Poetry Registration date : 04/07/2008
| Titulli: Re: E L S A C E N A J LOTI I AKULLT Poezi Thu Jan 03, 2013 3:18 am | |
|
nga thellësia e shpirtit, fjalët burojnë mos më gjyko, me fjalë të rastësisë më dhimbesh, fatkeqësia do të përcjell në jetë nëse përfiton nga kjo dhembje që shpirtin ma rëndon do mbetesh grumbull i mëkatarëve që sillesh e pështillesh në kurthin e intrigave
e jotja është, do a s’do të kuptosh e jotja është, do a s’do të jetosh e jotja është, do a s’do të vërtetën ta pranosh s’din, apo s’ke ndjenjë të dashurosh s’ka dert edhe nëse më quan të bezdisshme mendjen e shpirtin përherë i kam ke ti nëse me donë…!? mos më harro shpirt…! Shqipëri, Tiranë 15 prill 1999
| |
| | | Kristaq F. Shabani Miqte e Forumit
Numri i postimeve : 11718 Age : 64 Vendi : Gjirokaster, Albania Profesioni/Hobi : Poetry Registration date : 04/07/2008
| Titulli: Re: E L S A C E N A J LOTI I AKULLT Poezi Thu Jan 03, 2013 3:19 am | |
|
LULJA E ËNDRRËS në ëndërr jete, një rrugë me lule shtruar shtigje të njoma në gjelbërim vezulluar unë fillova andej nga mund të ishte dashuria andej ku mund të ishte lumturia andej ka me lehtësi do t’i kaloja momentet e trishta e ta ruaj lotin,...që mos ta vret durimin që të rri sa më gjatë në ëndërr ta shijoj bukurinë. dhe në çdo hapërrim shok mund të bëhet zhgënjimi dyshimi ta mbjell të keqën në palcë e shpirt t’i thuash mjaft vetes...e të ndalesh hapin nga frika se s’mund të ruash freskinë e luleve, që mos të vyshket
| |
| | | Kristaq F. Shabani Miqte e Forumit
Numri i postimeve : 11718 Age : 64 Vendi : Gjirokaster, Albania Profesioni/Hobi : Poetry Registration date : 04/07/2008
| Titulli: Re: E L S A C E N A J LOTI I AKULLT Poezi Thu Jan 03, 2013 3:19 am | |
|
vazhdimësi kohësh e stinësh veten e ripërtërijnë...duke çelë, e pjekë farë e birë lulja donë kujdes, është e ndjeshme kërkon butësi dashurie... ta ujitësh, e ta duash me ndjenjën e shpirtit në shtegtimin tim të ëndrrës shumëçka duhet të më shërbej si mësim secili mund të kuptoi gabimin e bërë e në shenjë pendimi lypset përmirësim e jo aventurë me hapë një shtegtim të ri s’është e sigurt se gjërat do përsëriten as ta ndalë lotin në sytë e mi e as të garantoj për Lulen e ëndrrës qe s’do vyshket një ditë do vyshkesh, bashkë me mu dhe TI
| |
| | | Kristaq F. Shabani Miqte e Forumit
Numri i postimeve : 11718 Age : 64 Vendi : Gjirokaster, Albania Profesioni/Hobi : Poetry Registration date : 04/07/2008
| Titulli: Re: E L S A C E N A J LOTI I AKULLT Poezi Thu Jan 03, 2013 3:20 am | |
|
BESIMI të besova ty..!
ta hapa portën e zemrës e në burimet e lotit tim të lashë t’i kuptosh ngjyrat e dhembjes kisha gabuar…!?
të besova ty..!
të pranova në brendësinë e shpirtit palë-palë, t’i shfletove sekretet e mija ngjyrat e kopshtit të dëshirës, thithe dhe aromën...! hapësirat e kodrave të dhembjes e burimeve të dashurisë
kisha gabuar…!?
të besova ty...!
ti tradhtove mikpritjen e besimin e shpirtit tim mike e pa besë…! me lot nuk riparohen thyerjet e pabesia, në besë nuk kthehet kot qanë…e falje kërkon krokodilët që derdhin lot gjithnjë janë të uritur kjo i bën ata t’pa ngopshëm, e të pa besë… edhe të të fali ku do ta gjesh fuqinë e pendimit? unë nuk mund ta rikthej as qetësinë e shpirtit plagët e dhembjet që mi shkaktove kurrë nuk mund ti shërosh.
të besova ty...!
gjithë jetën do e vuaj gabimin.
| |
| | | Kristaq F. Shabani Miqte e Forumit
Numri i postimeve : 11718 Age : 64 Vendi : Gjirokaster, Albania Profesioni/Hobi : Poetry Registration date : 04/07/2008
| Titulli: Re: E L S A C E N A J LOTI I AKULLT Poezi Thu Jan 03, 2013 3:21 am | |
| KAM TË FTOHTË
Kam të ftohtë, edhe kur dielli po rrezaton kam të ftoftë, me oxhakun e ndezur prush e flakë trupi im dridhet, i akullt kam të ftohtë, edhe në krevat mbuluar me jorgan me pupla kam të ftoftë, kur zhytem në vorbullën e kujtimeve kam të ftohtë, kur ballafaqohem me dëshirën kam të ftohtë, edhe pse strehë dashurie më ngre kam të ftohtë, nga muret që nuk mbajnë sekretin kam të ftohtë, shtang jam bërë, akull, s’ngrohem dot...? pse kam të ftoftë nga gjithçka sikur vdekja të aktronte me mua unë ende jam gjallë kam të ftohtë, që të jetoj, shpëtoj duhet të ngrohem me zjarr e dashuri dua të jetoj kam të ftohtë
dua të jetoj.
U VYSHKE u vyshke ëndrra ime bashkë me premtimin u vyshke rinia ime bashkë me heshtjen u vyshke trëndafil në dritaren time u vyshke se lotin se duron ma u vyshke se loti i mjelm rrënjën e thanë u vyshke se tashmë loti ka ngrirë u vyshke se forca të ka lënë u vyshke se thinjat e rrudhat të janë shtuar u vyshke se ëndrrat e gëzimet të janë mbaruar u vyshke se s’kish qenë për ty jeta u vyshke se kishe qenë e mallkuar u vyshke se kurrë se dëgjove bilbilin këndoi për ty u vyshke se nuk e shijove pranverën në shpirtin e sytë e mi u vyshke se zemrën ta patën helmua e shikimin verbua u vyshke dashurinë pa e kuptuar u vyshke nga loti qe u shkri në faqe e buzë u vyshke pa të prek e shiju. u vyshke, duke mbet pjesë e kristaleve të lotit nëpër stinë lulesh, t’i dhembje shprese...!
DO DOJA eh, sa do të doja të isha flutur krahë shkruar e lehtë s’prish punë dhe jetëshkurtër tu thithja nektarin luleve secilën lule ta shijoj e t’i përkëdheli ato me shpirt
do të doja, të kam krahë të fluturoja drejt fantazisë e të përfundoja jo shumë afër lumturisë qe t’i la hapësirë jetës me halle, probleme që sjellë
eh, sikur të ishte e mundur do të doja të kaloja ylberin do ndryshoja emrin duke mos e mohuar vetveten
eh, sikur të ishte e mundur do të doja te isha ujë në shkretëtirë që të ia lagia buzët mëkatit e pranverën ta zë peng në sytë e tij eh, sikur të ishte e mundur do të doja të jam rreze dielli rrugët emigranteve t’ua rrezatoja natën t’u bëja ditë e dhembjen e mallin për familjen e mëmësinë t’ua lehtësoja eh, sikur të ishte e mundur do të doja të bëhesha flutur ashtu e lehtë e bukur e përherë e lumtur S’DUA FJALË TË MËDHA s’dua të shkruaj fjalë të mëdha, por vargje të pastra, të thjeshta që më dalin nga thellësia e shpirtit e që burojnë nga zemra.
ti fare mirë i lexon pse sytë e mi lotojnë dhe kur s’më sheh, s’më prek e jemi pranë njeri tjetrit
shpesh nëpër kopshtin tim sillesh kalorës i vetmisë, sikur s’më njeh ndjej se diçka s’po shkon kthej kokën pas, e shoh e njoh hijen tënde se si hapërron në të vjetrën ndoshta e gjithë jeta jonë ishte vetëm iluzion mall i gatuar nga dhembja diçka e zjarrtë që përherë e ndjej që shpirtin ma përvëlon të shoh me sy, e ndjej në shpirt edhe kur s’të kam pranë s’dua fjalë të mëdha por ngrohtësinë tënde ti më dëshiro, ti më dashuro.
IV
dhe djalli maskohet në fytyrë Engjëlli ...e humbur, e pushtuar nga ti, sikur jam bërë tjetër Grua...
TË PRES.. me dy duart ndrydhi gjinjtë, faqet e buzët prush deri sa bisedoj me ty të pyes, ç’kemi andej nga larg kur do t’vish...!?
në receptor zërin tënd dëgjoj, ai zë i mekur, i largët, aq i ftohtë sa dhe përgjigjja, s’e di,...! dhe përsëri dhembja fillon të rëndojë ç’është kjo qetësi a indiferencë, krejt është një, vuajtjet e mia s’i ndjen... frutë që u pjeka po thahem pa u shijuar, vetmia lotin po e shtjerr, epshi im i kallur po shuhet duke të pritur ty, e unë të pres deri në amshim.
ME FYTYRË ENGJËLLI
më ofrohesh me fytyrë engjëlli në vete fsheh djallin më prek… më ndjen… më shikon… është ëndërr a zhgëndërr krejt një, ti si hije që vjen e shkon... pa caktim kohe e përsërit sa herë ti do, lojë e dhembjes…! e çakorduar pa skenarë
më vështron më thërret… i afrohem… e në shpirt më godet injoranca unë… si në gjendje kome kafshoj inatin përpijë dhembjen sa të vegjël jemi…!? s’ua humbim vlerën gjërave…? duke mos njohur dashurinë.. më bëhet si sy Gaforreje, më ngufatin e apokalips ndodh në ato momente dhe djalli maskohet në fytyrë Engjëjsh
LOTI I NËNËS Sot e përherë sikur shoh Nënën time si lotët ia rëndojnë qepallat Nënën që lotët e verbuan ia shtuan rrudhat fytyrës së saj. për ata lot... s’e pyeta asnjëherë, lotët në sytë e saj.. janë lot të shpirtit, kanë të njëjtën dhembje.. kanë të njëjtin fat unë jam dhembja e lotit të saj pse ta pyes për dhembjen që e njoh aq mirë
| |
| | | Kristaq F. Shabani Miqte e Forumit
Numri i postimeve : 11718 Age : 64 Vendi : Gjirokaster, Albania Profesioni/Hobi : Poetry Registration date : 04/07/2008
| Titulli: Re: E L S A C E N A J LOTI I AKULLT Poezi Thu Jan 03, 2013 3:21 am | |
|
nënës... pyetje nuk i bëj se përse qanë...? qaj nënë, qajë le ta zbraz qielli mjerimin e kohës, le të rrjedh lot dhe qielli i ndjenjës se unë e ndjej peshën e lotit tënd i shijoj ata lot si dhembjen e lexoj çdo ditë atë vragë të njelmët përjetoj dhe unë, njëjtë si ti, dhembjen tënde, nënë, e trashëgove, për ta binjakëzuar me ndjenjë e shpirt, s’jemi ne fajtorë për fatin tonë të zi
E HUMBUR E PUSHTUAR e humbur, e pushtuar nga ti, sikur jam bërë tjetër grua që kaherë ka humbur shkëlqimin e vajzërisë, nuk e di…!? kush ma vodhi kurajën... e ku më mbeti forcë e shpresës që dhembja ma mundi ndjehem e dobët si e pa ndjenjë, e humbur, e pushtuar nga TI…!?
KUJTIME FEMIJËRORE shtegtoj shtigjeve të njohura më parë, gjurmë të rënda lanë hapat mbi barin e njomë mes maje plepash, rrezet e diellit përshëndeten me ne para perëndimit, erë që përkëdhel gjethet sikur loz kukafshehtas me mua qetësi, heshtje, kujtime fëmijërore më bëhet se akoma dëgjoj zëra fëmijësh që shëtisnin dikur nëpër këtë pyll të dendur, të heshtur, e të frikshëm
| |
| | | Kristaq F. Shabani Miqte e Forumit
Numri i postimeve : 11718 Age : 64 Vendi : Gjirokaster, Albania Profesioni/Hobi : Poetry Registration date : 04/07/2008
| Titulli: Re: E L S A C E N A J LOTI I AKULLT Poezi Thu Jan 03, 2013 3:21 am | |
|
simfonia e degëve të lisave e kombinuar me zëra bilbilash m’i rikujtuan ëndrrat... por, sot eci e eci, ta përpijë kohën, distancën
e me zë të lartë flas me vitet e mia sikur të dua ta largoj frikën e gjithë kësaj madhështie t’natyrës dua t’i rrëfehem, më bëhet se koha u ndal në çastin ma intim, një zë imagjinar siç më zgjon nga kjo ekstazë e ndjesisë së të bukurës,
ku je ti..!?
ku je ti,...!? që dëshiron me zanat të fluturosh
ku je ti..!? me krihët plot ëndrra e dëshira ku je ti..!? që gjithë çka t’ngarkoi jeta e përballove ku je ti...!? mos rri si e humbur ku je ti...!? mos lejo që dikush ta thajë buzagazin e gëzimin ku je ti..!? që mike e kishe hënën e diellin ku je ti...!? që bota të duket e vogël ku je ti..!? qe në pëllëmbë të dorës sikur mbaje sistemin e yjeve ku je ti..!? që tash në liqe lotësh mund të mbytesh ku je ti,...!? e bukura zanë e brigjeve, bjeshkëve, e fushës, ti femra e penduar kaluan vite e vite nga fëmijëria e lumtur, në hapa je e vonuar...
FTESË E NËNËS telefonat.. në receptor zërin e Nënës e dëgjoj, vjen nga larg por i ëmbël si gjithë herë bijë, do vish...!? për festën e njëqind vjetorit të pavarësisë të presim në kremten e mëmësisë, në njëqind vjetorin e pavarësisë mendohem, si u bë kjo punë e jonë njëqind vjet në hapin e parë pa lëviz, si nxënësi i dobët, që përsërit klasën si gjyshërit e stërgjyshërit, në skamje, në varfëri e në vartësi..! poemë mjerimi migjenian...! e mjerimi është ferri vetë, që në heshtje po e kallë e shuan, vështirë e kam për të festuar
ndodhë e mos ta di, fjalët të mos kenë kuptim, analizoj kohën e kaluar e lind dyshimi, vallë ne nuk jemi çliruar nga hije e orës së keqe që gjithmonë rri zgjuar si ta kremtojmë pavarësinë e mëmësisë kur mëmësia jonë, s’na dha mundësi të gëzohemi në dheun tonë e të mos robtojmë në mërgim, t’i përdhosim dije e diplomë që djersen e dijen të na dhunojnë për ca lekë e të na hedhin në rrugë, kur të donë.. nga mëmësia fëmijët kërkojnë punë e mundësi, Shqipërinë time e dua si sytë edhe pse forcë nuk kam, do vij, bashkë nëna ime do ta kremtojmë njëqind vjetorin e pavarësisë se mëmësisë tonë.
RIKTHIMI IMAGJNAR NË BANKËN SHKOLLORE u riktheva pas shumë vitesh në shkollë, ulem në bankë në klasën time sikur të jam fëmijë, e po shpalosja, ëndërroja...! jetë rinore, jetë e nxënësit të qeshur me plot ëndrra e dëshira, eh, sikur të ishte e mundur edhe një herë të rikthehem në kohë në ato banka...!? sa shpejt ra zilja, duhet të fillojë mësimi, e gjetur para buzagazit e kureshtjes së nxënësve. Unë, tash mësuesja e tyre, Me sy plot shkëlqim e shpresë PËR vetën e për ta
Siç mora shkumësin dhe shkrova në dërrasën e zezë ”dua te jem si ju...” të lumtur e të buzëqeshur ta shijoj rritën që më ka munguar...!? nxënësit më shikonin me habi e kureshtje...çfarë thotë mësuesja e Re do na japësh sot histori jete... jo mbushur me dhembje e pelin, ç’tu them, diçka tjetër, pos gënjeshtrës ku ta marr gëzimin e lumturinë...!? kur jeta s’na dhuroi...! kryeni ju detyrat, ashtu si e ndjeni duhet në fund për t’iu vlerësuar. s’dua notë të dobët, të gjithë për sot, keni nota kaluese sa herë i kujtoj hartimet e mia... me tema të imponuara e të ngjyrosura plot mashtrime, ishte dhembje ajo kohë, e jo gëzime fëmijërore atë orë të mësimit të pasdites nxënësve të mi u lashë temë të lirë që të mund lirshëm të shprehin brengat e dëshirat, ndoshta kur t’i lexojnë këto vargje lot do tu rrjedhin në faqe... nxënësit e mi që u desha shumë.
| |
| | | Kristaq F. Shabani Miqte e Forumit
Numri i postimeve : 11718 Age : 64 Vendi : Gjirokaster, Albania Profesioni/Hobi : Poetry Registration date : 04/07/2008
| Titulli: Re: E L S A C E N A J LOTI I AKULLT Poezi Thu Jan 03, 2013 3:22 am | |
| UNË E DHEMBJA-PESHONIM KOHËN (një ndodhi e vërtetë...) zyrë në mbretërinë e pluhurit, punën e djersën kërkojnë llogaritë shifrat e pluhurin duhet zbërthye në vlerë reale... është mashtrim ky që e herrë kotas kohën... e nisë punën, në zyrën e pushtuar nga pluhuri e zhurma makinash qe s’i ndalë as xhami i dyfishtë i dritares , në këtë përplasje të gjërave reale, më shumë inatosem me vetveten. shiu që fillon të bie, gjunjët m’i këput dhembja ç’është kjo molisje e menjëhershme, kjo mos dëshirë... për të humbur kohë, shikimin kisha hedhur përtej dritares të shijoj shiun se si lozë me gjethet e barin e dera ishte e hapur, çelësin në bravë në zyrë e lirë, ishim të vetme, unë e dhembja, peshonim kohën rrapëllimë e pa zakontë tremb veshët e shikim
nga dera kishin hyrë pa pritë dy t’maskuar, mbyllën derën me çelës, më kërcënojnë. Janë plaçkitës ordinerë a hajdutë të zakonshëm, Që para syve të mi, lekët e arkës kërkojnë, Na i jep të gjitha, e hesht nëse e do jetën;
hapën sirtarin, nxorën ca lekë, rrezikoj...të tjerat mbaj në kasafortë. të pakënaqur rebelohen më shumë më godasin, më godasin... nga inati e kjo skenë trishtuese, lotët më pushtuan, goditën me shqelma e sërish më kërcënuan, lekët ose do të të therim në fyt me të dëgjuar alarmin e sigurimit, dhe një të hedhur ma dhanë e nga dritarja u hodhën, që të ikin...me lekë në grusht policisë si zakonisht, asnjëherë s’i bëhet vonë... as për lek,... e as për dhembjen që më rrënoj... këtë ngjarje t’dhembjes kurrë s’e harroj sa herë dhembjen e peshoj në kohë... më rikthehet trishtimi dhe trupi me dridhet...!
FOSHNJA NËN RRËNOJA (homazhe për fëmijët e rënë nga barbaria serbe gjatë luftës në Kosovë)
barbaria s’ka mëshirë së pari vret arsyen e vet, pastaj të gjitha krimet i bën në arsyen e arritjes së qëllimit, armiq i bëhen dhe foshnjat që i varin në s’ngija e në bark të nënës pa lind, e nën rrënoja i varros nënat shqiptare kurrë nuk i harrojnë zërat, britmat e të qarat e fëmijëve nën tanke, çizme shkau fëmijë, djem Kosove nën rrënoja ishin në flakë, të vegjël të pamëkatnuar ishin në gjumë, në djep me petka mbuluar sipër tij gurë e parmakë, dërrasat e djepit mbuluar me gjak
katil serb o i pabesë, ogur zi e barbar, a vriten fëmijët engjëj veç se janë shqiptar...!?
MIKUT
më lejo të të quaj Mik me dhembje e heshtje të falënderoj. Mik i sinqertë, Mik një ditë dorën miqësisht ta shtrëngoi.
hedh vështrimin në horizont, qielli nxirët nga të ftohtët, toka plasaritet nga të thatit e retë u derdhen nga mërzia, dhe kësaj loje të natyrës dhe peshës së dhembjes time duhet t’i themi jetë
tri shkronja… të besova, fjalë e madhe, Mik, të mirat e botës po munda do të t’i dhuroja,
për ty portat hapur i mbaj Miku pritet krahëhapur
më fal o Mik… nëse të ngushtoj, dhembjet e zemrës nëse t’i tregoj thesarin tim të vetëm që kam është fati që jeta më dhuroi..
me Mikun s’gabon të rrëfehesh apo ndihme e përkrahje të kërkosh, ti në sytë e mi të gjitha i ke lexuar sa zgjatë kjo miqësi e a mundet me u shuar..!?
LARGIM I ZYMTËSISË retë e dendura janë shndërruar në mjegull, diellin nga froni e larguan, në këtë dridhje t’dhembjes sa ndjej nevojë për ngrohësi, rrezatohem e ngrohem më rreze të zjarrtë,
do ndodhin mrekulli të ma largojnë zymtësinë, e zgjon dëshirën e shpirtit t’i shpërndajë retë e zeza qoftë dhe t’i zbrazë në shi, do vjen sërish mbretëria e diellit, për të gjithë do sjell ngrohtësi, e zemrës sime i duhet durim, në pritje të lumturisë e të largimit të zymtësisë
PREMTIME ... (pushtetarëve të të gjitha ngjyrimeve politike) Si tufë zagarësh endeni rrugëve, si të tërbuar, të uritur për një copëz mish, Në gjakime të trofeve vampirët e kohës moderne vetëm dhurojnë premtime
nëpër tubime promovuese, tundin kokë e bisht, premtojnë se do ndërtojnë parajsën në tokë premtime, shportë plot gënjeshtra, mashtrojnë ata, që me sy plot shpresë drejtohen nga ta, i harrojnë lotët e nënave për fëmijët mbetur nëpër kalim kufijsh klandestin, gjithë ata që tërbimi i detit i mori në pakshim, dhembjet e vetmisë së tyre, dhembjet e kurbetçarëve e ëndrrën që shtjerrin për ditë
këta lugetër modern hëngrën tokën e perspektiven e fëmijëve, në emër të popullit, e për popullin, në emër të halleve e dhembjeve elektoratin e vizitojnë me ekskorde e shtirën, sikur po e përjetoni skamjen e vuajtjen nga pallate e apartamente, nëpër shtëpi para rrënimit i kanë mbushur plot pano fushat për ta fituar besimin e për të mbledh vota, gojën plot premtime e demokraci ah ky shkëlqim i mashtrimit që vret si në kohën migjeniane.. këta mashtrues, të zgjedhurit e popullit...? mashtrues, vrasës, kriminel ordiner, u bënë vazhdimësi, pjesë e dhembjes së madhe.. sikur pak kishim vuajtur...!?
| |
| | | Kristaq F. Shabani Miqte e Forumit
Numri i postimeve : 11718 Age : 64 Vendi : Gjirokaster, Albania Profesioni/Hobi : Poetry Registration date : 04/07/2008
| Titulli: Re: E L S A C E N A J LOTI I AKULLT Poezi Thu Jan 03, 2013 3:23 am | |
|
MOS U FYENI
mos u fyeni pushtetarë nëse ua qesim sheshi të këqijat, ato qe s’kanë të bëjnë me njerëzoren, ju s’ndjeni dhembjen, e as plagët e përditshmërisë tonë s’dëgjoni rënkimet, e dhembjes, e urisë...!? përpjekje për t’mbijetuar as refrenet e “Legjendës së misrit” as të “Tollumbave të Lulit të Vocërr” mjerimin e njerëzve tuaj sikur, keni harruar t’frymoni shqip
ju o pushtetarë, mos çuditeni nëse dikush kërkon një grusht të fortë që t’i bie malit... për t’i shembë institucionet...!? që mbron ju dhe krimin e organizuar. reale e dhembshme...! e kohës që ju po e vritni... pse nuk i jepni...shansin të resë mos u fyeni nëse kërkojmë përmbytjen tuaj ngase aq shumë na zhgënjyet ju të zgjedhurit tanë, ju drita e shpresës që u kishim, u bëtë plaga e dhembja jonë.
V
kërkim jete mbi valë e bukura e mbetur pa emër, në vazon e shtëpisë sime, lulja pa ujë, e vyshkur
E BUKURA (nostalgji për atdheun-nga mërgimi) e bukura sikur kishte mbetur pa emër në vazon e shtëpisë sime, lulja pa ujitë, e vyshkur i ngjallë lotët e mi dhe varreve të mbetura pa vizitorë e bukura e lumturia, sikur na i kishin mohuar dhe më parë, ngase ne lindëm të lakuar me dhembje, me lodhje e kërcenim urie, u rritem gjymtyrët duke i ngrohur me akuj strehësh. shpirti i përmbytur në mjerim kohësh sikur të ketë kaluar shekuj të terë në errësirë, kur shpresës ia kishin vjedhur fijen e vetme të rrezes së diellit, e bukura sikur kishte mbetur pa emër edhe lulja është vyshkur me mungesën tonë, por na është hapur një dritare e ndritshme rreze shprese, për kthimin tonë të mbarë në atdheun e shqipeve..
| |
| | | Kristaq F. Shabani Miqte e Forumit
Numri i postimeve : 11718 Age : 64 Vendi : Gjirokaster, Albania Profesioni/Hobi : Poetry Registration date : 04/07/2008
| Titulli: Re: E L S A C E N A J LOTI I AKULLT Poezi Thu Jan 03, 2013 3:23 am | |
| KËRKIM JETE MBI VALË (poemë e arratisjes ilegale nga atdheu) dhembja ka rrënjët e degët e gjata, totalitarizmi gjysmëshekullor kur truri, palcën e kurrizit e magjen na e thanë, na e fshinë në emër të mirëqenies së njeriut, në emër të barazisë së klasave...! me dekrete e ligje, na ndaluan dhe besimin në krijuesin ata, Demonët, veten shpallën Zot. në kafaze na futen, që të na kufizojnë mendjen duke u përpjek, të na fikin edhe shkëndijën e fundit, rrezen e ëndrrës e shpresës ua mbyllën shtigjet ditëve të bardha të jetës Rrënjët e kësaj dite, ushqime, dhembje e mjerimi janë më të gjata, kalojnë kufijtë e dhembjes, rrjetë e së keqes që ngulfat ka atdheun e shqipeve mëmëdheu që dirgjet, në mosha e stinë bashke me rininë e dëshirën për jetën, e agime të bardha të ditës së Re për bukën, për dritën, për buzëqeshjen, për lirinë, për dashurinë... për lutjen e Zotin.
II
në udhëkryqe kohe sot duhet dhënë fund dilemës për t’u nis në rrugën e dhembjes, rrugën e vdekjes, a shpresës enigmë që s’i dihet fundi...! pikëpyetje e madhe pa shpjegim, që vezullon në horizont në këtë kohë kur s’gjen peshojë t’i matësh gjërat reale pa u hamendur, rron a jo...! do ndjehesh ma mirë. që ia provon rrezikut, sytë nga qielli, kërkon mëshirë një fije shpresë drite, për vete, për familjen në kërkim të jetës së Re mbi shpindë të valëve.
III
ikëm nga shtëpia,... natën në terr si të ishim hajdut nga shtëpia jonë, nga atdheu ynë cilët ishim në numra, apo figura shahu, që ngjasonim në njerëz...!? cilët do jemi, e a do jemi nesër...!? dilemat që rëndojnë, ... por rrugën duhet marrë drejtë e në det, në shpindë të valëve... ikim sikur të ishim të huaj. Si të mos kishim votër e as oxhak djep, shtrat, nënë e as babë gjaku na është tharë nëpër vena në përballje me valët, me detin... me dhembjen, e me jetën... në rrugë për në tokën e premtuar mbi valën me tronditjen e jetës, ngarkuar me frikë e dhembje unë s’jam vetëm, me fëmijët, janë dhe mijëra e mijëra të tjerë që shpresa për ditë të Re na i verboi sytë, i jemi hedhur valës në që dje, sot, na kanë vrarë në shpirt... ata të pa Zot e të pafe.
| |
| | | Sponsored content
| Titulli: Re: E L S A C E N A J LOTI I AKULLT Poezi | |
| |
| | | | E L S A C E N A J LOTI I AKULLT Poezi | |
|
Similar topics | |
|
| Drejtat e ktij Forumit: | Ju nuk mund ti përgjigjeni temave të këtij forumi
| |
| |
| |