E PE GASIN (PEGAS) poemth Nga Kristaq F. Shabani , ALBANIA

E PE GASIN (PEGAS)
Poemth
Nga Kristaq F. Shabani , ALBANIA

D. SIMBOL FLATRIMKALTËRIMI

Në shpirtin e pasur ilir,
Simboli kalëron
ndjenjësisht,
Flatron në krahë dritimi,
në hapësira
pafundësisht…
Mesazhe shpirti Ëngjëjsh
përcjell
gëzimëzisht,
për një botë
me fytyrë
më të bukur,
më të principtë…

R. PLANET TJETËR KY PLANET I SHPIRTIT
Dhe qielli i guxuar
i përbashkohet në protestë
Dhe Stina e Pjekjes
dhe e Puthjes
tjetërfrymon
në fanitje me shpresë,
Dhe dielli tjetërson
rrezet nga ndjenja
Dhe Hëna trajekton
dritën te e Vërteta
(Gazmohet nga bisqet degëreja)…

Dhe Yjet vrullojnë
në një Planet
kryekëput tjetër…
(Ç‘planet?”- pyet e habitur Reja.
“Si qenka ky Planet, si qenka?!” –
hidhet në pyetje Hija.
Lëshohen pyetjet “barbunja”
nga milli , nga freri,
Në çuditje mbeten Albasilët!

Nga të gjithë Planetet
I Pari i Tokës dhe i Qiellit,
I Pari i Detit,
I Pari i Dritës,
I Pari i Bukurisë,
I Pari i Trofeve,
I Pari i Intelektit ,
I Pari i Pentagramit,
I Pari i Sfilimit,
I Pari vetëm…
Ky PLANETI I SHPIRTIT.
Me kopshtijet e Pomonës
dhe Ceresit,
Pushtues i Arenave
dhe Arealeve të Ndjenjave,
ku lidhësia princëzon
si skeptër.

I. NGJYRIMI KRYEFJALË BARDHËKALTËR

Pyet Meridiani Meridianin,
Paralalja Paralelen,
Ky shpirtpasur, shpirtlirë
të bardhën e nusëron,
në një kaltërsitet qiell dimensional,
ku dhe guvat dritohen,
tejhapin grykat…
A mund një Planet
të huazojë ngjyrat e tij?!
Ndjenja
në valëvitjen
e “kardiogramit”
shënjon ritmin,
në Pentagramet e Shpirtit
të Pellazgut,
ku, drejtëza e mundur,
nga simotrat
algjebriko - gjeometrike
me arkitektura të çuditshme,
qan si e lënë,
në vetmi “vetëtimë”!
Pasqyra të nxitjes
të sulmit të mire,
Të kapjes
së Majës së Bratit human,
Të apelit të Mjeshtërimit,
Të Bukurimit Perëndor,
Ku nga lindja,
rritur shpejtësisht,
si në një përrrallë luleborë,
ngre kurmin habitës
Kulpra luleverdhë.

Ç‘Diell i ikur?!
Ç‘Hënë gjysmake?!
Ç‘Yje pa ndritje?!
Ç‘Glob pa rrumbullakësim?!
Pole të shkrirë në një,
s’u merret vesh filli!
Llavë ndjenje,
Arusha yjesh,
në kërkim të Ëngjëllit…
Bredhake të disiplinuara
në kufijtë e paarritshëm
për nesër,
pasnësër,
për mijëvjeçarë…
Nusërim nga joshja…
Ç‘buzë bukuroshe,
ngjasuar me qershiza!

Ç‘sy bukuruar,
tejtrajtë bajamesh!
Mbi to rënë pikjadë
nusesh (bukurie)…
(Ta puthsha atë gushë sorkadheje!)
Kur në hundqiriun
sodit në përhumbje,
pamjen e ekzaltuar
të shqiponjës krahëgjërë,
Shtrirë në kufij komborë…
Mbi pikë Globi,
hedh valle nusërimi Missi!

Ë. NË HABITËRI GJINIE TË KUNDËRT
Në shpirtin e pasur ilir,
një simbol “xhind” kurajoz,
i palodhur në ecejaket e tij,
ecje e karakterit mozaik,
një ngjyrim bardhëpastërtor
dhe lulebashkëvepruese
në Pe gas…
Bromp, shpërthejnë,
si diej të vegjël,
cicërojnë kuptimplotë,
si zogj pendbukur,
bilbilojnë,
si bilbilë superiorë…
Ç‘mozaik ndjenje,
të padëgjuar kurrë,
ndër mote e shekuj!

R. KUNDËRTIA E VERBËRUAR
Ca kukuvajka, sorrëzeza pis,
Korba të plakur në kukurrim,
sorrim, harbim
plakjejezilepsen…
Në sytë e tyre të nxirrë,
në shpirtin e tyre “kuisling”,
ku Kryefjala “E zeza”
mundohet të nxijë
në ligjërim,
të dalë në fusha të hapura…
Gladiatore e paskrumbulltë,
ligjërimi të çalë,
Megallomane
me bashkëshort të ikur,
Trullosur,
tashmë, në honerënieje…
Ciklopët përsëritin vitet e brishtë,
Dielli në ngjasim korbim
Hëna transformuar në sorrë,
Në një hapësirë trekëndësh,
Yjet qarës në krakëllimë,
mbi to një rrufe trullosëse
Java me planete,
përsëprapthi,
jargavitet
në kular trekëmbëshi.

Ç‘botë e tallazuar
e kokëkthyer kokëposhtë,
si e varur në kryeçengel profeti…
Shtatë kuçedra i vërsulen
me skemë triptike
Planetit të Shpirtit
Me kuise e ëndërr mesjetare…
Dërdëllimë
me shkopinj të thantë.
Klithma në gargara…
Eh, çfarë jargavadë!
Viti ka thyer stinët si qelq,
si i marrë
në një pikë Ndajshtimi.

I. INJEKTIM IMPULSI VËRTETËSI DJEGËSE INKUZICIONI
Nga sytë simbol kuqëzuar
nga mos leximi,
Dritë shpërndahet
Shkëndi e Pegasit
Buznon fjala e Poetit,
Në dritaren e florizuar
Kryeqendistari i Muzgjeve,
Prezantuesi i Agimeve,
Injektimi impulsive i lotit…
Peizazh i dalë
nga telajo Fluture…
Bjeshka, kodrina ,
shpati tharmojnë zilinë
Tri këngë -zjarrmi e shpirtit…
Nëntet i Mrekullive
Harlisen në kraharorin
e shtatë kontineteve tipikë…
Ku ndodhet
Aerodromi i Uljes
së Puthërimit?
Në nishanet e Gushës tipike?!

M. ZJARRMI E PANDALUR KJO E SIMBOLIT

Fanit kudo me lëndë iniciale,
ndez shpirtrat e vegjël,
si zjarre përvëlues;
nxiton në flakadan fosforeshent
Zjarre të reja,
pa mbaruar në kuota…
Një pambarësi e pambarimtë
Derdhet ujë bukurie nga kaskada.
I pagjumë,
Një dritë ngjyrashumë,
në prezencë ngjyrash
të çuditshme…
Habitet dhe harbohet
vetë Ylberi i inatosur,
ceket me ngjyrat e tij
n ë pista të lodhura,
të njëjta të paduruara,
në trajtën e tyre
kuotë të rënies.

Eh, ç’Ylber ,
ky Ylberi i Shpirtit
mbishfaqtet e rishfaqet
një simbol Ilir i dritshëm!
Faberi mundohet
të zbërthejë ngjyrat profetike,
Një habitëri ortografike
e përcjellë nga mijëvjeçarët,
e dërsitur në ecje …
Habitëri ortografike
zileps…
G
A
S
E tha Profeti Pellazg çiltër,
semantikisht, stilistikisht,
frazën pyetëse ngjyrore:
“ E pe Gasin?”(Pegas)

Dita u shndërrua në Gas(z),
Shpirti në Planet,
Në lumnaja gazmende
derdhet nga ujëvarat
e kataraktet simbolike
shkuma e bardhë e sinqeritetit,
shndërruar në gurë shëmbësit,
në mes të Amalgamës:
Fund i florinjtë i ligjiratës
driton planetet mentale njerëzorë…

Çajup, Zagori 22-23 shtator 2013