Femijet e rruges .

"Askush s'e njef Lulin. As shoket e tij, qe perpara tij lozin, nuk e njofin. Ma mire me thane se e njofin, por ata lozin per hesap te vet e Luli i shikon per hesap te vet. Sot gjithkush ka punet dhe telashet e veta, ashtu dhe femijte, ashtu dhe Luli. More Lul! Shume heret ke fillue me shikue punen tande!
Kur Luli hyn n'oborr te shkolles, buza i qeshet nga pak, por askuj, asnji fjale s'i thote. Ece ngadale, tue shikue djathtas e majtas, po gjithnji tue ece deri sa te mbrrije ne cak te vet. Aty, te dera e rrugines shkollore, shume i pelqen te qendroje. Aty asht caku i tij, i praruem me rrezet e ngrofta te diellit ne keto ditet e vjeshtes. Mbeshtetet Luli per mur, grushtat e vogjel i shtje nder xhepa, hunden picrroke te kuqun nga te ftoftit e mengjesit ja sjell diellit dhe...shikon. Gjaja qe ma teper terhjek vemendjen jane cizmet qe i kane te veshun disa shoke te tij. Sa te bukaura jane! Si shkelqejne! - mendon Luli dhe pa dashtje i shkojne syte nder tullumbat e veta, neper te cilat shifen fare mire te pese gishtat e kambeve te zbathuna. Nga kurreshta i afrohet nji shokut qe ka cizmet ma te reja. Ulet dhe shef ne lustrin e cizmes kambet e veta te zbathuna - aq shume shkeqejshin cizmet!!! Mbasi shoku me cizme fluturoi, Luli ngadale shkoi te caku i vet, ne diell, t'i ngrohi kambet. - Por kur ka diell, si ja ban i shkreti Lul? Ndoshta ja bajne hallin apostujt e meshires dhe te dashunis...
Noshta, ndoshta...
Nganjiher i afrohet mesuesi Lulit. Dhe kur Luli e ka ftyren e dlire dhe pa puca, mesuesi ja ledhaton faqet, gushen, e Luli i afrohet, ja merr doren, e shikon me sy pellumbi, dhe kishte me dashte t'i fale dicka mesuesit. Por vjollca nuk ka. Vec ne i falte tollumbat e veta, qe kane hapun gojen si me dashte me e hanger mesuesin. Po, po, tollumbat e Lulit te vocerr kane me e hanger mesuesin. "

Migjeni

Euridika e nderuar te falenderoj per shkeputjen e kesaj pjese nga shkrimtari yne i njohur Migjeni,vertet ka shume femije sot edhe tek ne qe i ndjek fati i njejt sikurse "Fati i Lulit" hiq me larg se sot kam pas rastin te shoh dy femije te tille,ne nje temperature aq te larte,dukeshin ne nje moshe shume te vogel,vertet per te te ardhur keq,sepse nga qejfi nuk kane dalur as ata,mirpo prap ajo pyetja se kush i ka fajet per keto gjera...Edhe pse kerkojme aq shume,mirpo prap po mbetet "Enigme" A thua se cfare eshte duke ndodhur me ne...?!

Une personalishte jam kunder atyre lipsave ''maxhup'' ,edhe pse ka njher mendoj t'ju jap nje ''diçkaje'' qe mund ta ndimoje nuk marre guximin t'ju ndimoj edhe pse deshira eshte e madhe t'ju ndimoj por nuk me lejone ndergjegja sepse kurre mendoj se keta ishin ata qe ndimuan ushtrin serbe te masakroin shqiptaret e pafajshme nuk mundem vetem se ne ata momente nuk ndihem mire kurre jame para aty realiteti qe me zgjat dorer e i ktheje pergjigje te pa dashura nuk kam me te ndimuar me vjen keq.

Ndodhese gabohem por nuk mundem me mare guxim qe t'i ndimoje (vetem per kete arsye ).