Frymëzim në errësirrë nga Tahir Bezhani

TAHIR BEZHANI



















1. FRYMËZIM NË ERRËSIRË

























































Redaktor:___Din Mehmeti



Recensent________________

















































































TAHIR BEZHANI





1. FRYMËZIM NË ERRËSIRË





Redaktor:___Din Mehmeti

FRYMËZIM NË ERRËSIRË





Prit këngë

Mos nxito!

Jashtë është mjegull,

Errësirë!...



Brenda lëkurës këndo

Mos nxito

Jashtë bënë mot i keq,

Me acar e stuhi.





Rrugëve të misterta

Edhe ajri është helmuar









































KËNGË E ZJARR







Këngë e zjarr

Lot e mall

Peshë

Në shpirtin tim







Nga zemra e pëlcitur

Këngë e kuqe

Këngë e bardhë

Mall i djegur

Në bebëzat e mija

Kaltërsive mallëngjyese

Zjarr

KËNGË E PËRMALLSHËME





Në zjarrishten time

Këngë e mallë

Flakë ndizet Oqeani

Shpirti imlodron fushave

Yjet lartrë heqin valle

QETËSI NATE







Frymëmarrje e rënduar

Ndiej çapitjet nën lëkurë

Brejtësit e kohës

Në shpirtin e trazuar







Hëna hapë e mbyllë sytë

Në retë e llastuara

Hapësirës pa fund



Yjet rrapëllojnë në lëvizje

Vallën nuk e mbarojnë….

SKELETI



Arkeologët mihën token

Për të gjetur skelete njerzish





Diku poshtë gjeten

Një fyell prej ashti

Që ka ligjëruar

Luftërave të përgjakshme



Jehonë e breznive

Në rrugëtim të gjatë

Nëpër të carat e shkëmbinjëve

Për tokë qiell e Diell











Shkurt,2008





































STUHITË







Kur deti trazohet

E fryjnë erëra me stuhi

Valët thehën në shkëmb

Shkëmbi mbetët shkëmb

Në vendin e tij….



Dielli ia lëpinë plagët

Ia thithë djersët

Deri në amëshim

BUKURI E ZEZË





Errësira më shpon

Thellë në shpirt

O si ta mbyll plagën

Që rrjedh

Brenda shkëmbit

Bukuri e zezë





Gjakovë,

Tetor,2005

























































LOTËT E DHËMBJËS





Nga dhimbjet

Lotët pikojnë

Si plumba shpojnë

Deri në palcë



Rëndojnë si tërmetet

Djegin si vullkanet



Por një ditë do të jesh

Pa lot në sy toka ime

Një ditë kur dielli

Do t’i rreshkë sytë



Dhe nuk di atëherë

A do të kenë forcë lumenjt

Ta shpërlajnë shpirtin tim

Ta shuajnë etjen time









































ME MJEDEN





Në një dhomë të vogël

Jeta kalon si në skëterrë

Në dritare

Një zog troket me sqep

Jashtë acar fortunë dimërore

Zogu cicërron pikllueshëm

Levizë e përgjon

Ndoshta troha buke

Ndoshta rreze të ngrohta

Nga Mjeda kërkon

GURI I VETRMUAR





Një gur i vetmuar

Buzë rruges qëndron

Herë i ngrirë

Herë i shkrirë

Nëpër të egrat stuhi





Gjëmon,vetëm gjëmon

Dënesë thellësive të shekujve

E gjak pikon

Por pikat s’I shihen kurrë











































I RREBELUARI







Natën nuk më zë gjumi

Shpirti më shpërthen

Në dallgë

Betejave pa fund



Me kohën time

Herë bëhem hi

Herë fanar drite

Beteja s’mbaron kurrë



Natën nuk më zë gjumi

Pesha e kohës më dërmon

Mua të rebeluarin.





Korrik,2005

Gjakovë



























HESHTJA ËSHTË ZJARR







Rrebeshe idesh më ndrydhin

Tërë natën

Vargje që më nguylfasin prore

Rrugë e ngusht laringut tim

Heshtja është zjarr

Vaji plot dridhje

Puhija e mbrëmjës

Ndezë epshet e dalldisura

Emocionet shpërthejnë

Stuhi përmbrenda





Gjakovë,

Korrik,2006





































SFIDË



Rrapëllimë,

Hingëllimë kuajsh

Në kokën time

Ditë e natë

Pa ndërprerë



Luftë…..



Në hije të hënës

Tinzisht

Përgëdhelen mendimet

Rreziten me mallin përvlues



E unë

Rri zgjuar

Si I rrebelues

Në vargun që më ndrydhë

Rrathëve të jetës

Dhe të kohës

Që më kafshon

Si një kafshë e tërbuar





Gjakovë,

Qërshor,2005

























TETUAZH KOHE



Kur gjurmët thellohen

Nën lëkurën e vrugnuar

Nga qëndisjet me gjilpëra

Tetuazh i dhunës

Reprizë e kujtesës nëpër shekuj

E shoqëruar me dhëmbje

Që shpon e djeg





Gjakovë,

Maj,2005

POETI S’HESHT





Mos hesht poet

Kur fryjnë stuhitë

Brenda lëkurës sate



Mos hesht

Kur zjarri shkrumon

Gjitëshka rreth teje



Mos hesht

Edhe nëse bjeshkët

Rrënohen mbi ty



Mos hesht

Edhe nëse të vejnë

Në trekëndsh



Mos hesht

Ti je poet

Sy I dritës







Gjakovë,29.06.2006





































DRITARJA IME



Në kullën e rrënuar

Shihet një dritare e vogël

E heshtur dhe e vetmuar

M’i kujton këngët

E dalldisura nëpër kohë

Rrugët e ngushta

Nëpër flakë pushkësh

Gjurmë në hirin

E trollit tim



Dritarja ime e vogël

Mallë e zjarri im







Gjakovë,tre janar,2008















































































P O R O S I



























































































P O R O S I





Mbi varrin tim

Ngule thellë

Gurin e kujtimeve

Në dheun e tokës

Le të flijnë në mua

Vuajtjet,

E dashuria të pëlcet

Luginave përmallshëm

Le të shkrihet kënga

Në rreze dielli











Gjakovë,23.janar,2008































































MOS PIKTURO NËSE NUK TË DHËMB SHPIRTI







Mos më portretizo

Nëse nuk kupton lotët

Fytyrës sime të zbehtë





Miku im piktor

Mos më pikturo

Nëse nuk të dhëmb

Shpirti

Në trollin tim shekullor





Më shiko nga jasht

E lexom nga Brenda

Miku im piktor





Gjakovë,15.03.2008



























































MOS BËNI PAZAR







Monedhë për kusur s’është

Tokai me.

E mbuluar me gjak,

Mbushur plot varre

Plot eshtëra

Si xixa stralli



Mos bëni pazar

Si më pare

Lugetër të kësaj Epoke









Gjakovë,korrik,2007



































































MALI







Mjaft druj ka mali

Të hollë,

Të trashë,

Shkozë e lajthi

Por jot ë gjitha

Nuk mbulojnë qati !....









Gjakovë,maj 2006













































































KUR LEHË QENI









Qeni,thone,është besnik

E njeh zojen

E të zonë e shtëpisë

Tri here në ditë

Zërin e ndërron,

Kur është natë

Bishtin nën këmbë

Kur është ditë

Kërkon me ngrënë

Hesht kur ujku

Pranë shpisë kalon

Her te porta,

Her te pragu

Ulërinë…Ulërinë





Megjithate

Qeni qen është....

BRENDA VETËS





Brenda vetës

Në heshtje

Fërkohet gëzimim i nximë

Nëpër eshtrat

E shekujve të ngrirë





Shkurt,2008

























































P E SH Ë K O H E
























































BARRË KOHE



E ka të rëndë poeti

Kur kënga e tij

Shpërthen si dallgë

Plot zjarr

E buza i pikon gjak

Nga fjala në fjalë



Të rëndë e ka poeti

Barrën e kohës

Që e bartë në shpirt

Rrugës së gjuhës

Nëpër zjarr e flakë













Gjakovë,

29.06.2006



























































A N I J A







Arrinë nga large Anija

Si një fëmijë bonjak i lodhur ,

Valëve me fortunë

Oqeaneve e deteve pa fund





Ngarkuar me shpresa,

Premtime,

Luftëra e gjakime

Mbushur me politikë e trillime

Ujrave të botës



Anija e lodhur

Pushon

Në skelen shekullore

Konopët lidhur për trupin tim….





Gjakovë,maj,2006





















































V



Vetëm vuajtje

Vaje,

Varfëri,

Vrasje,

Varre,

Vajtime,

Vërbëri…..





Është ngopur

Toka ime

Padrejtësi !...















Gjakovë,korrik,2005











































KOHA NUK MATET ME SY





Koha është reprizë

E shekujve me acarë

Erërave me stuhi

Plot dhëmbje

Që shpon e djeg

Në damarë.





Gjakovë 2004