LNPSHA "PEGASI" ALBANIA FOKUSIM POETJA MIMOZA REXHVELAJ

E bukur “Misteret përdhunojnë natën” dhe “Tokë e pangopur pret farë”. Fytyra shpërbëhet në mjaltë... Penelata të një akti që vetëm poetet (poetët) ia nxjerrin kuptimësinë...Një lindësi e ditur, por kjo lindësi nxit ardhmërinë. Penelata të bukura në mister dhe në këtë pangopësi fare...

6.

Lutësia për Ty

U luta për ty.
Me forcën fluturuese
hapsirave të shpresës...
Dhe fryma e shenjtë,
si fllad i ëmbël,
me ledhatoj me mirësi. (në ledhatim mirësie).
U luta për ty,
vetmia flaku zemërimin...
E shpirti im puthi
ngrohtësinë e pajtimit!
U luta për ty...
Ndeza njëmijë e një qirinj
Njëmijë e një ëndrra,...
përndoqe njëmijë e një përralla të frikshme.
Po ti...
a do të lutesh një ditë për mua?

Poezia “Lutësia për Ty” shpreh vitalitetin femëror, botësinë e saj me dimensione të mëdha të femrës , e cila lutet “për të zotët e tokës”, kur personifikohej kështu burri . Në këtë poezi shfaqet humanizmi, dëshirimi, ngrohtësia , ledhatimi, fluturimi, urimi, shërimi njerëzor dhe në fundin përmbyllës të saj si gjithmonë autoritare pyetja pa përgjigjen reale, por atë retorike... Poetja duhet të jetë më e kujdeshme, kam mendim, në “nunëzimin” e titujve të saj , të poezive.

7.
E shtrenjta nënë

Borxhlie gjithë jetën...
prehrit që rrita shtatin,
Duarve të rrudhosura,
për të cilat malli më ka verbuar
Jam gozhdë në shpirt ngujuar....

Si zog i arratisur nga foleja
me brengën e mallit kurorë
shtegëtare në vende të largëta
mes mjegullës përplas flatrat...

Naltësohem e luaj me retë
me duar prek Qiellin...
Me krahët e mi formoj Ylberin,
Botën e njomë, lotët më bien rrëke....

Borxhin e papaguar peshon në zemër
e lidhur me hallkën e gjakut që rrjedh,
vij....e kokën në prehërin tënd mbështes
ninullën e jetës këndoma...
O e shtrenjta nënë !!

Trajtesa në mënyrë të tillë e figurës më madhore jetësore nënës është një individualit i Mimozës, e cila shpreh gjithë atë dashuri njerëzore të grumbulluar dhe të konsoliduar për nënën. Është një këngë me nota individuale, por edhe një aludim i fuqishëm për të gjitha nënat ... Mimoze, që shpërthen vrullshëm dhe me ndjenja e figurime të goditura :

Naltësohem e luaj me retë,
me duar prek Qiellin...
Me krahët e mi formoj Ylberin,...
Botën e njomë, lotët më bien rrëke....

8.

Mos më vrit

Përse vret mendjen
Dashuri mjerane?
Vallë, ku i fshehe prekjet
në këtë sqollë të pisët
ku derdhen jashtëqitjet?!

Përse rënkon zëçjerrë
Dashuria ime?
Të jap zërin e ëmbël,
shpirtin e madh,
Penën ngjyer me gjak
dhe shkruaj poezi
vetëm poezi...

Unë të shëroj ty
që mos të më vrasësh
me penën time....

Dashuritë asqë mund të përfundojnë të gjitha në kahjen pozitive. Kjo është një pamundësi e pafundësisë... Unë kam shkruar një poemë shumë të sukseshme me titull “Oaz”, e përkthyer në disa gjuhë, të cilën ia përkushtoj “Majës së Mprehtë të Lapsit”, kësaj Maje, që ka shkruar kujtesën brezive dhe e ka transmetuar atë, por është dhe një nderim mbarëbotëror për të gjithë poetët, shkrimtarët, publicistët e tjerë. Mimoza në këtë poezi jep një përkufizim të aftësisë së penës dhe ç’forcë transformuese ka ajo, por ky përkufizim vjen pas një qëndrimi të prerë mendimor, duke i drejtuar pyetje dashurisë mjerane. Tregohet shpirti i madhe “i penës” dhe çuditësitë, që mund të bëjë ajo... Dashurinë këtu e trajton në disa pozicione e pozime..., duke ruajtur gjithmonë atë të

drejtperdrejtën në poezi, ku në poezi protagonistojnë herë mendja dhe qëndrimi vetiak i shtjelluar i poetes... Në këtë kuadraturë poetike përdoret dialogimi, por me një personazh të heshtëzuar...

9.
(pa titull)
Fjala jote tregoi dhëmbët...
të kafshojë lotin tim.
Harrimin -dhuratë e saj si mallkim,
më të bukurin ndëshkim...

Bukurimi i kësaj poezie sentenciale qëndron te vargu i parë dhe i dytë. “Puthërimi” aa apo bb i ngadalëson bukurimin poezisë së Rexhvevaj, e cila i ka mundësitë , kur kërkon të shkruaj me rimime duhet ta shmangë atë. Është ky mendimi im në lidhje me këtë çështje, pasi dhe në vargun e lirë çekiçi i saj pneumatik është i ritmuar.

10.


Jam gjallë

Ëndrrën e fjetur
Koha e zgjoi,
Gjumë i marrë
Me shpirt ndër dhëmbë
Lotin përplas...
Dua te dal...
Kam etje...
Kam zjarr...
Fluturimin më prangos
Xhindi i kafazit të praruar.
Gjemba ngulur në mish,
Duar, këmbë, lidhur me zinxhirë....
Mbretëreshë pa kurorë,
Diamantët vezullonin
Në botën me dallgë,
Pëllumba pa krahë
Martirë në ujin me baltë...
Bredh çalë-çalë.
Brigjeve me zall...
Jam gjallë.

Fakte të shumtë të përplasura për një kohë të ikur, por të pashkulur rrënjësisht dhe me efekte... “Rrëfenjë” e poetizuar kjo poezi e mësipërme, q ë është e përplotuar me elementë kundërjetësorë dhe jetësorë...

Pa koment

Ndjenjat në kllapi
Përloteshin.
Në fytyrë ngryset.
Pikëllimi.
Zbrita në brendësi.
Të shpirtit.
Fshiva pluhurat.
E rrëfimit.
Dashuri e turbekuluar
Zhytet
Në liqenin plot mllefe.
Heshtim ne.
Shmangim keqkuptimet.
Pa koment.

Doja të thoja në përfundesë të këtij këndvështrimi se Mimoza Rexhvelaj është e çlirët, e dlirët, e i sinqertë në kreaturën e saj; njëkohësisht ajo është edhe e menduar, në zbulesë të projekte poetikë, pasi lajtmotivozet e motivohet ngaqë poezia është gjithçka për të vetë jeta… Ajo është në përsosje të teknikës, stilit të saj poetik dhe gjetjeve të reja, por duhet t’i kushtojë edhe më shumë rëndësi figurimit, pasi bota e saj shpirtarore është e mbushur me figuracion, por kërkohet shpërthesë të këtij lulimi, Dhe ky shpërthim them se nuk do të mënojë! Profili i saj do të pasurohet në të ardhmen e afërt. Poezia e saj duhet të njihet edhe nga poetët e vendeve të tjera, pasi është një poezi

bërthamore, mbi të cilën shpërthejnë vrullshëm lulesa dinamike. Që të realizohet njohja kërkohet parasëgjithash përkthimi i poezive të saj në disa gjuhë superiore. Kështu mund të realizohet edhe shkëmbimi universal dhe lajtmotivi Rexhvelaj. Suksese Mimozës në rrugëne vështirë të artit poetik!
Nëpërmjet këtyre analitikave ne do të mundësojnë njohje më të thella dhe bindëse për anëtarët e LNPSGHA “PEGASI” Albania që, në eventet e mëdha, paçka nga distancimi, poetët (poetet) ta kenë njohur mirë njëri - tjetrin, botën e tyre poetike.