A është përhapur Feja Islame në trojet Shqiptare me Forcë

Fillestar/e Numri i postimeve : 58 Age : 36 Registration date : 27/08/2008

Kush te ben me besu me zor ne nje gje qe nuk e shikon dot me sy. Esht tema me e pa vler qe ka ky forum. Se duke debatu ne ket menyre dhe duke shiku njeri tjetrin me keto qellime jo je katolik e je ortodoks e mysliman , me keto debat nuk ja arrisim qellimit per Bashkim.
Shqipetaret jan Shqipetar e feja e Shqipetarve esht esht Shqiperia e Bashkume. Kur te bashkohemi athere do kemi koh te debatoim se si erdhen keto ne trojet shqipetare.As nje Profet qe esht ne Bibel nuk ishte nga shqiperia ose te flisnin shqip Dhe ata qe kan shkru kuranin nuk ishin nga Shqiperia..........
Jemi Shqipetar Kemi Nje Gjuh en Nje gjak.

Hero anëtar Numri i postimeve : 4309 Registration date : 06/04/2008

Feja islame ka qene ne Trojet Shqipetare cdo here
por tani eshte rritur Numri i Besimetareve Shqipetar
dhe kjo eshte nje Shenje shum e mire per ne Shqipetaret

Cito :: PO more edhe sote e kesaje dite Serbija po shtine mjekroshet me pare me e konvertu kombin ne islam

Serbet te paguajne qe te perhapet islami??!!!!
Shum e palogjishme per ate qe ka mendje te mendoje.
Jane perhapur shume fjale,qe njerezit po konvertohen ne islam per para, po kjo eshte nje propagande dhe asgje tjeter.
Urrejtja e madhe qe po e kan njerezit qe muslimanet po shumohen dita-dites, po i ben te flasin gjithqka.
S'ka rendesi, e verteta eshte tjeter nga çka flasin ata.

Anëtar aktiv Numri i postimeve : 782 Registration date : 20/03/2008

Studiuesja franceze Natali Klejer në librin e saj "Në zanafillë të nacionalizmit shqiptar. Lindja e një kombi me shumicë myslimane në Europë"(Paris 2007), sjell disa vlerësime që nxjerr nga ato analiza:
"përfitimet nga islamizimi ishin të ndryshme ...shqiptarët kishin luftuar për Turqinë e për Islamin, por edhe për vete e për pasuritë që sillnin në shtëpi...Islami luante efektivisht rolin vendimtar në përcaktimin e dallimeve midis shqiptarëve e grekëve, midis shqiptarëve e sllavëve. Veçanërisht Islami ishte i përshtatshëm për shtrirjen e hapësirës shqiptare. Ndërsa në kohën e Skënderbeut sllavizmi ishte i pranishëm në zemër të Shqipërisë, sikurse dëshmojnë toponimet, në fillim të shëkullit XX "fronti" ishte zhvendosur tashmë në Bitol, Shkup, Mitrovicë ose Beranë" (fq.471).

Udhëtarja e famshme angleze në fillim të shekullit XX, Edit Durham, ka shkruar: "Tani që serbët erdhën në Ohër dhe grekët në Korçë fillova ta ndjeja veten fajtore pse dikur kisha uruar që turku të largohej nga Europa. Sa ishte turku aty shpresat nuk ishin shuar. Ndërsa këta pushtues "të krishterë" ishin njëqind herë më të këqinj" ( "Brenga e Ballkanit" Tiranë, 1990, fq, 399)

Pse një jahudi mund të rris mjekrën e tij në
mënyrë që të praktikojë besimin e tij ?

Por kur një Musliman bën të njëjtën gjë, ai
është një ekstremist dhe terrorist ?

Pse një murgeshë mund të mbulohet nga koka deri
në thembër në mënyrë që ti përkushton devotshmërinë e saj Zotit.

Por kur një Muslimane e bën të njëjtën gjë ajo
është e shtypur

Kur një grua perëndimore qëndron në shtëpi për
ti shërbyer burit dhe fëmijëve, ajo është e respektuar sepse po sakrifikon
vetën për të bërë mirë për familjen e saj ?

Por kur një Muslimane e bën një gjë të tillë me
dëshirën e saj, ata thonë:”ajo duhet të jetë e lirë”!

Çdo vajzë
mund të shkoj në universitet dhe të vesh qka të dojë dhe ka lirinë dhe të
drejtat e saj ?

Por kur një Muslimane vesh Mbulesën e saj ata e
ndalojnë ata të hyj në Universitetin e saj !

Kur një fëmijë ja përkushton veten një subjekti
ai ka aftësi

Por kur ai përkushton veten e tij Islamit ai
është i dështuar !

Kur një Krishter dhe Jahudi mbyt ndonjërin feja
nuk përmendet, por kur një Musliman akuzohet për krim është Islami ai që dërgohet në gjykatë !

Kur ndokush sakrifikon veten e tij për ti
shpëtuar të tjerët ai madhështor dhe të
gjithë e respektojnë .

Por kur një Palestinez e bën një gjë të tillë
për të mbrojtur djalin nga vrasja, vëllaun e tij nga thyerja e këmbës, nënën
nga dhunimi, shtëpinë nga shkatrimi, dhe xhaminë nga prishja. Ai merr titullin
terrorist! Pse? Sepse ai është musliman!

Kur ndodh ndonjë problem ne pranojmë ndonjë
zgjidhje? Nëse zgjidhja gjindet në Islam, ne e refuzojmë ta pranojmë atë

Kur ndokush vozit një veturë perfekte në drejtim
të gabuar askush nuk e mallkon veturën.

Por kur ndonjë Musliman bën ndonjë gabim apo
trajton njerëzit në mënyrë të gabuar- njerëzit thonë :”Arsyeja është Islami ”!

Pa shikuar nga tradita Islame, njerëzit besojnë
qka thonë gazetat.

Por qështja është qka Kurani thotë!

Nuk eshte mire te kemi paragjykime,respekt per secilen fe,por vetem kujtojeni kohen e perandorise osmane qe me dhune ka konvertuar shqiptaret,por nese me dhune ateher pse pasi qe kan shkuar turqit nuk jan kthyer ne fe katolike?!.Ky eshte qelsi i pyetjes suaj.

Pershendetje nga Erioni

Ushtarak Numri i postimeve : 2974 Registration date : 07/03/2008

Degjoni, nuk mund a percaktojm, me raste ne vitet e caktuara dhe ne vendet e caktuara, konvertimi ka ndodhur edhe me dhune, mirepo si ka ndodhur me dhune ashtu ne pjes te caktuar e ne kohe te caktuar konvertimi ka ndodhur me deshire me qellim pengimin e shtrirjes se influences sllave e greke. Keshtu qe nuk mund te japim nje pergjigje te prere per kete qeshtje.

Anëtar aktiv Numri i postimeve : 782 Registration date : 20/03/2008

Edhe termi "forcë" ka kuptimi te ndryshme për njerëzit e ndryshëm, varësisht nga përvoja e tyre qe i lidhë me kete termë.

Mirpo ky term në qështjen qe po diskutojmë ne vete kamuflon dhe perzien edhe terma tjerë si: dhunë, presion, dënim etj.
Dhuna fizika dhe presioni shoqëror kanë dallim mes tyre. Në kohë e vende te caktuara mund te ketë pasur presion shoqëror apo lloje diskriminimi, por jo dhunë apo dhunë fizike për ta pranuar Islamin. Mbase është antiislame feja me dhunë. Në Kur'an qëndron shumë qartë: "Në fe nuk ka dhunë...".

Diskriminimi dhe presione te tilla ndodhin kudo dhe nuk janë ekskluzive për qështjen e pranimit te Islamit nga shqiptarët. Edhe në vendet e ashtuquajtura me demokratike sot ka diskriminim dhe presion shoqëror p.sh. ndaj te huajve. Edhe në Zvicer nga te huajt kërkohet qe jo vetem te integrohen por edhe te asimilohen nese duan te jetojnë në Zvicer. E njejta ndodhë në te gjitha vendet, qoftë për qështje kombëtare, fetare, kulturore apo etnike. Në shumicen e vendeve europiane nuk lejohet ndërtimi i xhamive; edhe nëse lejohet, lejohet me kushte p.sh. pa minare apo dukje te nje xhamie tipike. Po ashtu nuk lejohet thirrja e ezanit. Dhe nuk mund te themi se kjo është dhunë, por presion shoqëror apo edhe shtetëror qe te diskriminohet një besim ne raport me besimin tjetër.

Askund, as sot, nuk ka demokraci te paster, respektim absolut te drejtave njerezore e fetare, te pandikuar politikisht apo ideologjikisht, e lërë më në mesjetë.

Anëtar aktiv Numri i postimeve : 782 Registration date : 20/03/2008

Historia islame nuk njeh asnjë kampanjë për konvertime me dhunë te njerezve nga një fe në fenë Islame. Prandaj jo rastësisht qendra e ortodoksisë gjendet në zemër te perandorisë osmane këtu e sa shekuj, në Stamboll. Apo numri i madh i kishave e sinagogeve në vendet me shumicë muslimane, si Egjipti, Turqia, Irani, Siria apo kudo.

Ndërsa, konvertime me dhunë kanë ndodhur p.sh. në Andaluzi, pas marrjes nga princat e krishter spanjoll ndaj muslimanëve dhe jahudive spanjoll. Ata u detyruan te kthehen prap në "fenë e të pareve". Ata qe nuk u kthyen ose u vranë ose u përndjekën ose mbajten fenë fshehur qe u shua me vdekjen e tyre.

Për të mos shkuar me largë, kemi rastet tek ne, kur popat e kalluxheret pravosllav (ortodoks) përpiqeshin t'iu ndërronin fenë me dhunë shqiptarëve. Raste te tilla që kanë ndodhur vonë, gjysm shekulli, kemi rastet e Lugut te Baranit apo Rugoves. Njerezve iu janë ndërruar emrat me dhunë, janë detyruar te kryqëzohen ose janë vrarë; duke i detyruar qe varret e tyre t'i hapin vetë. Për këtë kam hapur edhe një temë "Konvertimet me dhunë...". Për këto ngjarje KosovaFilmi ka pas xhiruar disa filma në vitet e '80.

Ja një pjesë e atij filmi:
https://www.youtube.com/watch?v=kpIPOspObq4

Ushtarak Numri i postimeve : 2974 Registration date : 07/03/2008

Degjo Xhavo_ po te thuash qe Perandoria Osmane ka qene mekembese e Islamit gabon rende, per shkak se i ben dem vete islamit, sepse ekzistojn fakte te mirefillta historike te masakrave vrasjeve dhe gjenocidit qe ka ushtruar Porta e Lart mbi Shqiptaret. Konvertimi ka ndodhur ne menyra te ndryshme, duke nisur prej presionit permes taksave(nuk kam ekzistuar ne shek. XVI e me vone qe te ceki raste kur eshte perdorur edhe dhuna fizike, edhe pse dihet qe ajo eshte perdorur per arsyet e ndryshme nga pushtuesi turk) e deri te konvertimet me deshire. Keto asnje nuk perjashtohen, ama duhet te dijme, qe perandoria Osmane nuk ka luftuar per Islamin, edhe pse eshte thirrur ndoshta ne te, ajo nuk i ka rrespektuar rregullat qe ia cakton Kur'ani, por ka luftuar per zgjerimin e tokave te pushtuara dhe influences e sundimit Osman ne Evrope. kete e verteton fakti i pushtimit te tokave arabe nga kjo perandori dhe dhuna e reprezaljet qe u jane bere ketyre popujve, edhe pse kane qene musliman.

Ju pershendes
Ago Muji

Anëtar aktiv Numri i postimeve : 782 Registration date : 20/03/2008

Unë asnjëhere nuk identifikoj perandorinë Osmane me Islamin. Ata edhe nga aspekti Islam kanë bërë jo vetëm gabime, por edhe veprime antiislame. Mirpo ekzistojnë disa përpjekje qëllimkëqija qe te djallëzohet perandoria Osmane me qëllim qe Islami te konsiderohet si fe e kesaj perandorie, duke e konsideruar Islamin si "fe e turqve, selxhukeve" etj. etj. edhe pse dihet se turqit Islamin e kanë marrë.

Osmanet mund te kenë përdorur dhunë, mirpo unë nuk besoj qe i kanë detyruar njerezit ta pranojnë fenë me dhunë fizike, siç ka ndodh nga shkijet, qe i kanë ndejt me kallash te koka derisa e kanë bërë kryqëzimin dhe ato procedurat e konvertimeve me dhunë.

Islami dihet se ka dëpertuar diku 600 vjet në këto rajone para ardhjes se turqve. P.sh. Bari apo Sicilia kane qenë te pushtuar rreth shek. VIII-IX. Mirpo edhe pse osmanet ne ballkan kanë hyrë rreth shek. XIV, shqiptarët fenë Islame me te madhe e kanë pranuar 2 shekuj me vonë, respektivisht ne kohën kur në fakt shqiptaret kanë qenë faktor jo vetëm në ballkan por në tërë perandorinë.

Unë me lartë e shpejgova qështjen e dhunës fizike dhe presionit shoqëror. Sa i përket tatimeve kudo ne "boten demokratike" te huajt paguajn me shumë tatime sesa vendasit, mirpo këto diskriminime e presione bëhen në formë te fsheht, "civilizuar".

mendoj qe feja e shenjet muslimane ne te gjitha trevat shqiptare nuk esht perhapur me forc ngase ne kur duam te jem fetar ndaq me forc ndaq pa forc do bejm ata qe na thot zemra ngase edhe feja e shqiptarit esht shqiptaria

Admin Numri i postimeve : 7564 Registration date : 13/08/2007

**Lumi_ shkruajti:: HEREZIA – EDHE NJË SHKAK PËR KALIMIN E SHQIPTARËVE NE ISLAM

Aristidh Kolja: "Ndërrimi i fesë së shqiptarëve me anë të dhunës" është pjellë e fantazisë dhe shpikje e murgjëve..."

Hajrudin. S. Muja

Mbi çështjen e islamizimit të shqiptarëve është studjuar e është shkruar shumë nga dy këndëvështrime. Një pjesë e tyre, që kanë tentuar ta paraqesin islamizimin e shqiptarëve si "një e keqe e madhe", një konvertim i detyrueshëm me metoda të ndryshme, më shumë me shpifje e me shprehje rrugaçërie, sesa me dëshmi historike, kanë provuar të paraqesin 'dëshmitë' se "Islami është fe e turkut", se "Zoti i myslimanëve është Zot orjental" se "islami është trung i huaj në trupin shqiptarë", se "është mbjellur me shpatë gjatë pushtimit 500 vjeçarë turk!"[1], dhe se është "në kundërshtim me zakonet shqiptare" [2].
Pjesa tjetër e studjuesve, e cila duket se është më argumentuese e më bindëse, kanë dhënë dëshmi krejt kontradiktore. Aristidh Kolja (Kryetar i Arvanistasve të Greqisë), është shprehur se: "Ndërrimi i fesë së shqiptarëve me anë të dhunës" është pjellë e fantazisë dhe shpikje e murgjëve..."[3].
Në fakt, përhapje të islamit me dhunë nuk mund të kishte, sespe vetë esenca e islamit e ndalon këtë. Zoti kishte urdhëruar të dërguarin e Tij: "Thirr në rrugën e Zotit tënd me urtësi dhe këshillë të mirë, dhe diskuto me ta në mënyrë të mirë!"[4] dhe e kishte qortuar: "A do t'i detyrosh ti njerëzit që të bëhen besimtarë?!"(10.99), sepse: "Po të kishte dashur Allahu, do t'ju kishte bërë një popull."[5]. Duke i njohur këto të vërteta, historiani anglez De Lacy shkruan: "Historia e bënë të qartë, se legjenda që 'fanatikët musliman u shpërndanë nëpër botë duke detyruar popujt e mundur me majën e shpatës që të pranojnë Islamin', është një nga legjendat më absurde që historianët ta kenë pranuar ndonjëherë"[6].
Edwin Jacques për arsye kryesore të islamizimit shqiptar, ka veçuar dy oponente primare: grindjet e padurueshme midis kishës katolike e ortodokse dhe dekadencën e krishtërimit. Brënda këtyre dy oponenteve primare, ai nuk çuditet që 70%-shi i shqiptarëve u islamizuan, por pse nuk u islamizuan edhe 30%-shi tjeter!? Në konkluzion, brënda rrethanave politike të kohës, ai vë domosdoshmërinë historike për të theksuar dallimin nga sllavët (e grekët) që përmes ortodoksisë po asimilonin me vrull shqiptarët[7].
Brënda këti kontesti, Miftar Spahija për arsye kryesore veçon domosdoshmërinë për ruajtjen e qenshmërisë shqiptare[8]. Ashtu vërtetë, thoshte Konica: "...ka pesë shekuj që shqiptarët kanë bërë një aleancë me turqit vetëm e vetëm që të munden ta dërrmojnë; soj e sorollopin e serbëve"[9].
S'ka dyshim se në islamizimin e popullatës shqiptare kanë ndikuar shumë faktorë dhe janë shtjelluar nga historianët veç e veç. Por, pa dyshim, këtu hynë edhe një faktor tjeter më pak i studjuar por jo pak i rëndësishëm, prezenca e herezisë ndër shqiptarët.
Çështë herezia dhe kush ishin heretikët?
Sipas fjalorit të shqipes së sotme, herezia ishte një doktrinë fetare mesjetare që kundërshtonte dogmat e kishës së krishterë, ndërsa heretiku ishte një pjestar i këti kundërshtimi që ndiqej e dënohej nga kisha[10]. Fjalori i religjioneve, si terminologji greke 'hairesis', i jep kutimin e një opozite të drejtimit natyral përkundër librave të mëvonëshme të "Beslidhjes së Re", duke përdorur 'Ungjij' të tjerë, që sipas katolicizmit e ortodoksisë kishin prishur unitetin e kishës, kurse sipas Agustinit, kishin menduar gabimisht për Zotin. Në të vërtetë, ata nuk kundërshtonin mësimet e vërteta krishtere, por në disa pikëpamje ishin të ndryshme[11], prandaj edhe ndiqeshin prej tyre.
Studjuesi Aleks Buda, duke analizuar anonimin e vitit 1308, e konsideron këtë herezi si një 'fond paganizmi antik', ose më thjeshtë, si një këmbim i "fesë së shqiptarit"[12]. Të njëjtën gjë bën edhe Dh. Shuteriqi, që e mbështetë në mbeturinat e besimeve pagane me një sens të fortë, edhepse kundër kishave lindore e prendimore të organizuara mirë, me një kler të madh e me objekte kulti në çdo vend të banuar[13]. Por, dihet se në këtë kohë, ashtu si edhe më pas, të dy kishat ishin në luftë me to, kur njëkohësisht luftononin edhe njëra tjetren.
Në të vërtetë, në fillim, para se të formohej doktrina e krishterë, fjala "herezi" kishte kuptim krejt tjeter: zgjidhje, përparësi, preferim, drejtim mendor, etj. Me paraqitjen e etërve kishtarë, herezia dhe heretikët u etiketuan njerëzit që nuk mendojnë dhe nuk veprojnë në ujdi me fenë dhe dogmën e krishterë. Në fillim kisha dhe teologët, kurse më pastaj edhe kisha e inkuizicioni famëkeq i ka shpallur heretikë edhe shumë njerës e mednimtarë që me zemër e shpirtë i takonin krishterimit dhe si të tillë merrnin masa të rrepta kundër tyre [14].
Dokumntet e vjetra historike japin plot dëshmi për prezencen e heretizmit ndër shqiptarët. Tri dekada, para se Perandria Osmane të qeveriste Krahinën e Tivarit e Ulqinit, siç njofton relacioni i Sindikëve Venedikas (1540)), ndër njëmijë burra të aftë për luftë, që jetonin në vendin e Markoviqit (Mërkot H.M) kishte edhe heretikë. Ndoshta kjo ishte edhe arsyeja që prifti i tyre Sefani ishte shkishëruar "prej patriarkës serbiane"[15].
Çka në të vërtetë ishte herezia dhe kurë kishte filluar ajo?
Ajo e kishte fillimin e vet në kohën e dishepujve të Jezusit (Isaut a.s). Një grup i vogël njerëzish që besonin e praktikonin mësimet monoteiste të profetit Jezus, duke zbatuar praktikën fundamentale të Mojsiut (Musaut a.s)[16]. Ky ishte besimi që kishte përhapur dishepulli Barnabë me bashkëkohasit e vet, të cilët edhe përkundër vështërsive në përballje me kundërshtarët, nuk pranuan kompromise në lëshimin e mësimeve të Jezusit, prandaj edhe sukseset e tyre ishin më të kufizuara, dhe më pas u shpallen heretikë. Në anën tjetër, ishte Shën Pali i cili përmes "lidhshmërisë vizionale" si "autoritet hyjnor", ua bënte paganëve të lehtë konvertimin në krishterizëm, duke i përzie mësimet e Jezusit me mësimet që gjeti ndër to. Më pas ndikoj edhe Konstantini, i cili për të mbajtë pozitën e perandorit, pranoj fenë kristjane dhe unifikoi Sabatin (e Jezusit) me të dielen (e zotit romak të diellit) duke e mveshur plotësisht me petkun pagan. Gibbon thotë se ushtarët romakë shumë para krishterizimit të tyre mbanin kryqe në krahrorë, që ishte një simbolikë pagane[17].
Në antologjinë që Pali përdorë tek letra e dërguar Romakëve (7:1-4), arsyeton ndryshimin që ai bënte ndërmjet "Jezusit" dhe "Krishtit". Sipas këti arsyetimi, ligji që kishte pru Jezusi, nuk ishte i nevojshëm pas 'vdekjes' së tij. Tani ligjet nuk ishin të Jezusit, por të Krishtit, krejt i ndryshëm prej të parit. Kjo, jo vetëm që ndryshoj mësimet e Jezusit, por u bë një parapërgaditje e ndryshimit të idesë se "kush në të vërtetë ishte Jezusi? Figura imagjinare e shenjtërisë së Krishtit u përvetësue nga shtresat intelektuale greke e romake, që u shkri në filozofinë platonike, deriqë sipas Gibbon-it "emri i Platonit u respektua tek të krishterët dhe u abuzua te heretikët si një përzierje e të vertetës me intrigën..."[18].
Herezia dhe heretikët tek shqiptarët!
Gjurmët e para të heretikëve shqiptarë në burimet e shkruara, i hasim në fillimin e shekullit IX-të, te kryeideologu i ikolonatrisë në Bizant - Teodor Studiti, i cili ishte i shqetësuar për zhvillimin e luftës kundër ikonave në Shqipëri[19]. Derisa për herezinë e kësaj kohe, do të flasë më shtuar Kozmai (962-969), për të cilin disa thonë se jetonte në Maqedoni e Shqipëri[20], dhe i cili në traktin[21] e tij, i akuzonte heretikët se: "demaskojnë të pasurit, urrejnë carin dhe venë në lojë eprorët e tyre, i ndalojnë skllevërit të ndjekin urdhërat e zotërive, ç'pranojnë të adhurojnë kryqin, të cilin e quajn armë të satanait dhe nuk duan të adhurojnë ikonat të cilat i quajn 'idhuj'. Ata nuk u besojnë mrekullive dhe hedhin poshtë liturgjinë..."[22]. Ky trakt na lë rrugë të hapur për të kuptuar terrorin që shpërtheu mbi popullin e ngritur në këmbë, që e përligjëte me aksiomën se "Carët janë të vendosur nga Perendia"[23]. Pa dyshim, Kozmai flet për paulicianizmin që ishte e përhapur më së shumti në Ballkan, e që ata e quanin "Bogomilizëm" sipas një prifti heretik bullgar me emrin Theodor Bogomil[24], siç përmendet në tekstin e atribuar anonimit të Elbasanit[25].
Kryqzatorët e Kryqëzatës së parë dhe të katërt, kur kaluan nëpër viset e Shqipërisë, u ndeshën me grupe heretike pauliciane, ndërsa në shekullin XII-të, një e tillë ishte në Kolonjë[26]. Meqë paulicianët e Danubit ruanin tekste fetare katër shekuj të vjetra, sigurisht edhe heretikët shqiptarë kishin tekste të tilla.
Se sa shqetësues ishte numri i heretikëve në shqipëri, flet edhe një leter papale e vitit 1298, ku cilësohet përhapja e heretizmit në Arqipeshkvinë e Durrësit, Tivarit dhe Raguzës, dhe urdhëron arqidiakonin e Durrësit, ti luftojë e ti çfarosë ato[27].
Një anonim prendimorë që vizitoj Arbërinë e vitit 1308, i çmon banorët shqiptarë për "...shumë trima...", por shton se: "Njerëzit e këtyre provincave nuk janë as thjeshtë katolikë, as thjeshtë skizmatikë..."[28]. Pra, ata ushtrojnë një krishterizëm të tyre dhe ne kemi përfunduar se janë heretikë[29]. Anonimi flet edhe për ndjekjen e heretikëve në Serbi[30]. Edhe përkundër të gjitha përpjekjeve kishtare për ta zhdukur herezinë, në prak të ardhjes së Osmanëve në Shqipëri (1383-1385), përgjithësisht në Ballkan, ajo ishte gjithnjë aktive.
Karl Topia, pinjoll i derës së Topiajve, e quan veten "Dominus Albaniae", kurse zotimet e tij shtriheshin prej detit në viset e Elbasanit e deri në Ohër[31]. Më 1368, ai pushtoi Durrësin të cilin ja morën Balshajt katër vjetë më vonë dhe ai e shtiu prapë në dorë më 1385. Karli e mbante veten prej derës frënge, sepse e ëma ishte bijë ilegjetime e Robertit Anzhu të Napolit. Cila ishte feja e tij, nuk mund të themi! Në veprën e Gjergj Harmalotit, quhet i besimit ortodoks[32]. Familja e tij më 1392, përmendet si "Catolicus", sepse pati aderuar skiizmin Prendimorë[33], por as me Papën nuk e çonte mirë[34]. Sipas një jetëshkrimi të Gjon Vladimirit, të botuar greqisht në Venedik, nga tregtari Elbasanas Jani Pipa, më 1690, botime që kishin për qëllim frenimin e islamizimit të shqiptarëve, paraqitet si një anti-heretik[35].
Në kohen e Car Ivan Aleksandrit, që ndezi luftën e ashpër anti-heretike, në gjithë Shqipërinë kishte heretikë[36]. Ata herë në grupe më të mëdha e herë më të vogla, të kërcënuar nga çfarosjet e organizuara të "gjuetisë së shtrigave", mbijetuan deri me ardhjen e islamit. Me të parë se mësimet islame kishin ngjajshmëri të madhe me mësimet e tyre, shumica u islamizuan. Disa që mbeten, të fundit, në dokumentet e i ndeshim në mesin e shekullit e XVII-të, përkatësisht në vitin 1640, atëherë kur arqipeshkvi i Durrësit – Mark Skurra, ktheu në katolicizëm rreth 1050 shpirtëra të fshatit Mirakë e Polis të qarkut të Elbasanit[37].
Ndeshjet fetare në Shqipëri asnjëherë nuk pushonin midis kishave të huaja duke sjellë dëme të vazhdueshme dhe duke shkaktuar trazira të shumëta. Ndjekja dhe persekutimi i parreshtur që kisha trinitare u bënte këtyre grupacioneve të akuzuar për heretizëm, bënte që ato të lëviznin prej një vendi në tjetrin në gjithë Perandorinë dhe në kontakte me popujt e tjerë, të formonin komunitete, të përhapnin mësimet e Jezusit dhe të jetonin me stilin e jetës që ai kishte jetuar.
Persekutimet e heretikëve shqiptarë
Persekutimi i parë i madh i herezisë së re nga Bizantinët nisi në Thrakë (1081-1118). Në krye të heretikëve nuk ishte vetëm një Vasil, të cilin e dogjën të gjallë në vitin 1111, por edhe një Lekë (1078-1079), për të cilin thuhet se ishte shqiptar. Përndjekje të pashembullta do të bëhen në kohen e perandorit Manuel Komenti (1143-1180), që do të shoqërohen me shpërngulje të përndjekurish heretikë shqiptarë në Itali[38]. Sakoni mendon se këto "heretikët shqiptarë", kishin ardhë aty së paku në shekullin XII-të, ose siç thotë Kozmai, që në shekullin X-të, por gjithsesi, në shekujt XII-XIII-të, ata (Albanesi) kishin formuar "një grup" me një kishë që mbante emrin e tyre "Ecclesia Albanese" (kishë shqiptare), ndërsa në vitin 1199, në Brindisi kishin edhe kryepriftin e tyre.
Reiner Sakoni, që shkroi "Katarët", një vepër mbi heretikët e prendimit, rreth vitit 1230-1232[39], sjell dëshmitë e një italiani tjetër të kohës Giovanni de Luggio, që janë dëshmi të njëjta për herezinë, e për heretikët. Por ndjekja e tyre nuk pushoi as në shekujt XVI-XVII-të[40], deri kur do t'i nënshtrohen kishës katolike ose do të islamizohen në masë të madhe.
Më 1567, një Sinod Katolik në Benovento i godiste arbëreshët si: "ndjekës të blasfemive të grekëve skizmatikë". Por, Rodotai, thotë se shqiptarët arbëreshë të Italisë, kishin besime që nuk shkonin me ritin ortodoks, por kishin "një krishterim të korruptuar nga herezia", të infektuar me 'gabimet' e bogomilëve (paulicianëve) , ose nga kontakti me muslimanët e me grekët e lindjes[41]. Radotai vazhdon se shqiptarët arbëresh nuk ndiqeshin pse ishin ortodoksë a skizmatikë, por pse "kishin deformuar ritin grek". Edhe autori arbëresh Primaldo Koka, shkruan se "ata nuk ishin ortodoksë të pastër", se nuk zbatonin Dekretet e Koncilit të Tranit në çështjet doktrinalethonë se arbëreshët kishin adoptuar "maksimat e bullgarëve të Dibrës së Epërme", për të cilët Barleti shton se "kanë qenë gjithmonë besëkotë, por edhe heretikë" dhe për këtë ai i lë fajin ortodoksisë që ai e quan "besëkotë"[42].
Më 1096 kryqzatorët e "Luftës së Shenjtë"[43] që ja kishin mësy lindjes, kaluan nëpër Shqipëri përmes rrugës 'Via Egnatia', ku në Jug të Shqipërisë dogjën fshatra heretikësh (Paulicijanë) dhe për shkak të qëndresës, invaduesve iu desh shtatë javë që të arrijnë Kosturin[44]. Kur heretikët "Albigjezë" ndiqeshin në Francë, Papa Inocenti i III-të (1198-1216) do të drejtojë kryqëzatën e katërt (1203), rruga e së cilës kalonte sërish nëpër viset shqiptare, duke mos i lënë mënjanë edhe ndjekjet heretizmit nëpër këto vise[45].
Grupi Galilean që përfshinte Nazaretë dhe galeotë, ishin të obliguar me një taksë të veçantë vjetore, kurse nën përgjegjësinë e Neros, u dogjën në zjarrin e madh të Romës. Theodosiusi që vendosi edhe zyrat inkuizicioniste krijoj metoda efektive për persekutimet e arianëve e donatistëve, ndërsa tempujt dhe literaturën e tyre ua eleminoi pamëshirshëm[46]. Gotët u ndoqën e u eleminuan, ndërsa literatura e tyre u zhduk. Në kredon Justiniane, vrasja e hereretikut (pabesimtarit) nuk konsiderohej vrasje[47] dhe si rezultat të gjithe u vrane ose u perjashtuan.
Kanuni i Stefan Nemanjës, i cili pa dyshim ndeshte edhe shqiptarët heretikë, parashikonte: "Dhe në qoftë se ndodhë që ndonjë heretik (jo ortodoks) të jetojë në mes të pravosllavëve, të damkoset me hekur të skuqur në fëtyrë dhe të përzihet. Dhe nëqoftëse gjendet dikush që i jep strehim, edhe ai të damkoset..." [48]
Conybeare shkruan se do të duheshin qindra libra, për të regjistruar "mrekullitë e persekutimeve", në "emrin e Zotit të mëshirës" në eleminimin e atyre që i kishin akuzuar për 'heretikë' [49]. Persekutimet e perandoreshës Theodora (v.842), ndikuan në bashkimin e paulicianëve dhe armenasve Thrakas në mbrojtje nga trinitarët, shkak për të forcuar aleancë me muslimanët. Shumë prej tyre u bënë muslimanë, ndërsa të tjerët mbeten në krishterizmin unitarianë. Shpresa e vetme e lirisë së 'heretikëve' dhe çifutëve të mbetur të Spanjës, ishte ardhja e muslimanëve të njohur në histroi për tolerancë.

Admin Numri i postimeve : 7564 Registration date : 13/08/2007

**Lumi_ shkruajti:: Mësimet heretike u ngjanin mësimeve islame!

Për shumë kohë, Bosnja kishte qenë arenë e betejave ndërmjet kishave latine e greke, ndërsa boshnjakët ishin të lidhur me grupin heretik të paulicianëve të njohur me emrin "bogomil" sipas priftit Teodor Bogomilit, që u dogj në vitin 1110. Kaq i egër qe persekutimi i bogomilistëve[50] si nga kisha lindore ashtu edhe nga ajo prendimore, sa boshnjakët do të ishin shumë të kënaqur po të shihnin një islam tolerant. Për këtë arsye, shumë kështjellarë boshnjakë ua hapen portat osmanëve[56] (1463-1482). Këtu ishte edhe fillimi i konflikteve ballkanike. Por ajo që shtyri të islamizohen në masë boshnjakët, nuk ishte vetëm toleranca islame, por edhe besimi shumë identik me besimin e tyre[52]. Ka shumë të ngjarë që edhe në Shqipëri, veç rrezikut sllav për dominim në Arbëri, ishte edhe prezenca e heretizmit, që disa princër shqiptarë iu bashkun Perandorisë Osmane.
Paulicianët, që u ndeshën në Shqipëri me kryqzatorët e Kryqëzatës së parë[53], ishin pasues të Palit nga Samosata, një nazarenas që transmetonte mësimet origjinale të Jezusit. Ata ishin të përhapur në Azi, por mbijetuesit e të ndjekurve, të persekutuarve e të eleminuarve, arritën edhe në viset e Shqipërisë. Ata kishin librin e tyre me përmbledhje të tradicioneve të ruajtura gojore, që u zbulua në fundin e shekullit XIX-të[54]. Sipas këtyre tradicioneve të tubuara, urdhër i parë ishte "besimi në njësinë e Zotit... se Zoti është Një, Krijues e organizues i të gjithave, që krijoj krijesat prej asgjëje...". Ata besonin se Jezusi ka qenë njeri - profet. Kanë refuzuar ditëlindjen e Jezusit të përcaktuar nga trinitarët (25 dhjetor) dhe kanë refuzuar doktrinën e inkarnimit[55]. Ata (sipas spjegimit të Barnabës) nuk kanë besuar se ka qenë Jezusi ai që është kryqëzuar, nuk kanë pranuar doktrinën e mëkatit të trashëguar, nuk e kanë pranuar kryqin për simbol fetarë as nuk kanë pranuar imazhet e Jezusit dhe nënës së tij, një kontradiktë e hapur në "Testamentin e Vjeter". Siç shihet, ata ishin shumë largë besimeve pagane, por meqenëse kishin një besim krejt të ndryshëm prej asaj katolike e ortodokse, u shpallën 'heretike' dhe u ndoqën. Vëllezërit e tyre shpirtërorë, që i kishin në Armeni, në shekullin VII-të, kur u njohën me mësimet islame që përputheshin me ato të Jezusit, shumica përvetësuan islamin për fe të tyre. Concybeare thotë se në kryqëzatat latine, disa shekuj më vonë, kishte gjetur se paulicianët gjithmonë luftojnë në anën e muslimanëve. Dhe, ne duke e dijtur edhe një grup shqiptarësh në kontaktet e para me muslimanët luftuan në anën e tyre, ka të ngjarë që një pjesë e tyre të ishin paulicianë. Papa Klementi, kur i drejtohet Charls-it të V-stë, i shkruan se: "Religjioni i Palit nga Samosata, ka qenë asgjë tjeter veç se muhamedanizëm i pastër..."[56].
Ariusi, që ishte prijësi shpirtëror i grupit heretik të unitarianëve të Aleksandrisë, që u helmua në Konstantinopol, thoshte se: "Jezusi ishte krijesë njerzore që Zoti e kishte pajisur me misionin profetik.... Vetëm Zoti është i përjetshëm dhe i pandryshueshë m..."[57]. Ndërsa Ulfilasi, lider shpirtëror i Visigotëve, para vdekjes lutej: "Besoj me zemer e pohoj me gojë, ekziston një Zot i vetëm, vetëm Ati, i pafillim dhe i padukshëm..."[58]. Në vititn 754, në Sinodin e Konstantinopolit, të 338-të priftërinj nga Evropa e Anatolia (asnjë trinitarë) miratuan vendimin se simbolet e dukëshme të Jezusit janë blasfemira dhe se adhurimi i imazheve është korruptim i krishterimit dhe një kthesë drejtë paganizmit[59].
Papa Inocenti i III-të, organizon sulm masakrues kundër paulicianëve të Francës, ku pamëshirshëm lënë për vdekje 20.000 njerëz, që ishte edhe fundi i tyre këtu[60]. Për to Shën Bernardi thoshte: "Çka flasin ato e zbatojnë në vepra, moralisht asnjërin nuk mashtrojnë, asnjërin nuk sulmojnë, kalojnë jetën në agjërim, nuk hanë ushqim që nuk e meritojnë, jetën e sigurojnë me punën e tyre..."[61].
Një grup palicianësh ishin vendosur në Gjermani me emrin 'Kathari', deri në Jug të Francës, në Italinë Veriore, Venedik e Sicili. Ka mundësi të ketë pasur edhe në Angli, pasiqë anglia ishte e fundit që ra në ndikimin e kishës trinitare. Tolandi, në vepren "Nazarenus" thotë se të krishterët e Irlandës kanë refuzuar trinitetin, ata kanë besuar "Një Zot të Vetëm". Nuk kanë patur imazhe në tempujt e tyre. Ungjilli i tyre ka qenë i refuzuar prej kishës trinitare. Liderët e tyre kanë qenë të martuar dhe kanë pasur familje. Kanë agjërua shumë kohë, dhe zakonisht janë ushqyer një herë në ditë. Kishën e kanë konsiderue vetëm si shtëpi lutjeje, jo si organizatë a perandori politike. Veten e kane konsiderue si "bijt e kishës". Këto bijt e kishës, do tu vijë më pas kryemisionari trinitar 'i shënjti' i quajtur Patrick (390-460), i cili u bë përgjegjës për shkatërrimin e kishës unitariane kelte të Irlandës, kurse pasardhësit e "bijve të kishës' e mbajnë për apostul të shenjtë të Irlandës[62].
Heretikët përkthenin ungjijt në gjuhët e tyre, ndërsa kisha katolike ndalonte perkthimin e ungjijve, sepse i takonin vetëm shtresës priftërore. Aq më tepër që ungjijt e përkthyer prej heretikëve nuk ishin prej ungjijve zyrtarë. Në këtë vështrim, në sytë e kishës trinitare, ata ishin heretikë, jo "adhurues të Zotit", por "të pa Zot"[63]. Historia na i paraqet si 'barbarë' por në të vërtetë ata kanë lënë namë për moral të pastër, për respektin e femrës, familjen, shoqërinë, ligjin, lirinë individuale, për sinqeritetin e diturinë[64].
Shpesh, të persekutuar, të shtypur, të vrarë e të zhdukur në masa të mëdha, këto grupe "heretike" u revoltuan dhe disa herë mundën shtypësit, por për aq kohë sa mbanin të tjerët nën sundimin e tyre, ishin shembuj të tolerancës për besimet që nuk ngjanin me të tyret[65].
Një studim më i thukët i çështjes heretike ndër shqiptarët, por edhe më gjërë, do të mundësonte të dalin në dritë dy dëshmi të forta të çështjes së historisë. Fillimisht do të argumentonte bindshëm se përhapja e krishterimit ndër shqiptarët nuk u bë "me dyzen", siç mund të parapëlqejë e të trumpetojë ndonjëri. Por edhe do të dëshmonte se ishin pikërisht këto "heretikë", që nga njëra anë të persekutuar nga kisha zyrtare e nga ana tjeter me një ngjajshmëri të madhe ndërmjet mësimeve të tyre dhe mësimeve islame, u islamizuan.
Siç u cek, heretikët ishin grupe që zbatonin mësimet monoteiste të Jezusit dhe praktikën fundamentale të Mojsiut. Ata faleshin në senagoga në kohë të caktuar. Agjëronin siç kishte agjërua Jezusi. Jepshin të dhjetën e pasurisë nevojqarëve. Festonin sabathin (të shtundën) dhe festat që kishte festuar Jezusi. Praktikonin synetinë. Vetë Jezusi[66] dhe Gjon Pagëzuesi[67] ishin bërë synet. Ata prenin bagëtitë e lejuara në emrin e Krijuesit[68]. Ata nuk pagëzoheshin[69]. Ata kishin mësimet e pakorruptuara të monoteizmit të Jezusit, që gjasonin në mësimet islame.

Anëtar aktiv Numri i postimeve : 782 Registration date : 20/03/2008

Disa njerez thonë se përmes xhizjes njerezit e feve jo Islame janë diskriminuar. Xhizja ka qenë dhe është njëfar lloj tatimi i jomuslimanëve (kryesisht krishtereve dhe jahudive) te cilen i pagujn shtetit islam. Ky lloj tatimi nuk mund te quhet diskriminim, për arsye se lidhet me dy elemente: kontratën dhe shkëmbimin. Më kontratë nënkuptohet ajo se antaret e ketyre besimeve tregojnë lojalitet e besim ndaj shtetit, ndërsa shkëmbim sepse përmes këtij tatimi ata lirohen nga shërbimi ushtarak dhe sigurohet jeta dhe pasuria e tyre nga shteti. Dmth me ketë tatim (xhizjen) shoqërohen kompenzime subjektive dhe objektive. Me teper se diskriminim është favorizim dhe siguri.

Mirpo ky lloj tatimi ndaj krishterëve nuk ka qenë diçka ekskluzive për ata, saqe te shkaktoj aq diskriminim saqe te "detyroj" ta pranojnë islamin. Dihet shumë mirë se asnjë musliman nuk është i liruar nga tatimi, qoftë te natyres fetare apo shtetërore, siç janë: zekati, sadakaja apo haraqe te ndryshme qe janë vjelur nga muslimanët.

Perveq literaturave te ndryshme keto dite e kam rilexuar librin "Enigma" dhe atu me mjafte precizitet tregon edhe per turqit dhe shqiptaret dhe menyren se si keta te fundit e kan "perqafuar" fen islame ! Mos u bazoni vetem ne disa libra parashkollore.

Admin Numri i postimeve : 7564 Registration date : 13/08/2007

Edhe unë kam lexuar disa gjëra shumë interesante sa i përket religjionit musliman, janë gjetur gjurmë nëpër trojet jo vetëm shqiptare, por edhe troje tjera në Ballkan se ka ekzistuar religjioni musliman para se të pushtohej Ballkani nga Perandoria Osmane.

Anëtar aktiv Numri i postimeve : 1008 Registration date : 02/06/2008

Sofra shkruajti:: Edhe unë kam lexuar disa gjëra shumë interesante sa i përket religjionit musliman, janë gjetur gjurmë nëpër trojet jo vetëm shqiptare, por edhe troje tjera në Ballkan se ka ekzistuar religjioni musliman para se të pushtohej Ballkani nga Perandoria Osmane.

Kjo eshte diskutuar mjaft kohet e fundit. Ata qe kane dashur (per arsye te caktuara) e kane perqafuar fene muslimane dhe ata qe nuk kane dashur se kane bere! Nese eshte perhapur me dhune, atehere fete tjera sdo te ekzistonin ne trojet shqiptare, sepse e dime mjaft mire qe Turqise nuk i ka munguar pushteti dhe fuqia ne ate kohe kur kjo fe eshte perhapur.

Anëtar aktiv Numri i postimeve : 514 Registration date : 13/01/2008

Veneta shkruajti:

Sofra shkruajti:: Edhe unë kam lexuar disa gjëra shumë interesante sa i përket religjionit musliman, janë gjetur gjurmë nëpër trojet jo vetëm shqiptare, por edhe troje tjera në Ballkan se ka ekzistuar religjioni musliman para se të pushtohej Ballkani nga Perandoria Osmane.

Kjo eshte diskutuar mjaft kohet e fundit. Ata qe kane dashur (per arsye te caktuara) e kane perqafuar fene muslimane dhe ata qe nuk kane dashur se kane bere! Nese eshte perhapur me dhune, atehere fete tjera sdo te ekzistonin ne trojet shqiptare, sepse e dime mjaft mire qe Turqise nuk i ka munguar pushteti dhe fuqia ne ate kohe kur kjo fe eshte perhapur.

Me zor mund të ja marrësh dikujt diqka por tja japish asht pak sa e vështir e sidomos besimin ,por jan munduar dhe mundohen edhe sod të shtremojn gjërat për qefe të vet epo ja që nuk po jushkon knga për qefi .

Përshëndetje të gjithëve.
Do mundohem të shtoj edhe unë diq mbi pyetjen e shtruar.
"A është përhapur feja Islame në Trojet shqipëtare me forcë"

Para se ti përgjigjemi besoj se është e rëndësishme të
definohet se çka kuptohet me termin Forcë.

E para

-Forcën mund ta mendojm si një mënyrë e të ushtruarit të një
dhune fizike apo psiqike mbi një indivit (të tilla terma shoqëruese si :
tortura, masakra, gjenocit, etj.)

E dyta

-Forcën mund ta kuptojm si një detyrim për prestigj, mundësi
për të aritur të mira materiale, pra në një formë veprimi me tendencë aritje të
interesave personale apo kolegiale.

Jam I mendimit se Feja Islame është e përhapur me force në
trojet shqipëtre, sikurse edhe ajo krishtere para saj. Këtë mendim do mundohem
ta argumentoj:

- Si çdo perandori ashtu edhe ajo Osmane ka bërë okupime të
shumëta, këto okupime kan qenë të nevojshme për një perandori e cila ishte në
ritje, të okuposh një vend do të thot të fitosh pasurin e vendit të okupuar.

Nëpër arhiva të perandoris osmane
të cilat gjinden në Tyrqin e sotëme “TopkapiSarayi” vërehet se
Perandoria Osmane në vendin e okupuar ka grumbulluar tatim nga populli,popullata
e konvertuar në Islam ka paguar tri here më pak tatim se ajo pjesë e populates
jo myslimane.

Pastaj të drejt shkollimi kan
patur apo edhe iu është mundësuar vetëm pjesës myslimane të popullsis.

Ngritja në detyrë apo punsimi iu
është ofruar vetëm atyre që kthehen në Islam.

Këto shembuj vazhdojn……

Nga kjo del përfundimi se Feja Islame është përhapur me një
“force”. Të gjithë e dim se sa e vështir është ta bindësh dike për ndonjë ide e
cila nuk është edhe aq rënjësore sa feja.

Besoj se asnjë shqipëtar që ka jetuar në atë kohë nuk do
konvertohej në islam , këtu nuk mund të supozojm se pjesa krishtere e ka
përqafuar menjëhere fejën e re apo fejën më të “pastër” duke braktisur
,shkelmuar të kaluarën e saj shekullore, traditat, ritet e shumë gjëra tjera veq për “qejfi”, ky konvertim ka qenë I
domosdoshëm për egzistencë pra

“Ja pranoje ja
Vdis”.

Tani kan kaluar aq shumë kohë nga ky transformim, Feja nuk
ka qen dhe as do të jetë ndonjëher shkas I përqamjes në mes shqipëtarëve, ngase
jemi mësuar të themi “Mos kqyrni kisha e xhamia, se feja e shqipëtarit është
Shqipëria”

Gjitha të mira

Anëtar i Besueshëm Numri i postimeve : 1106 Registration date : 07/05/2008

E_Bukura shkruajti:: Perveq literaturave te ndryshme keto dite e kam rilexuar librin "Enigma" dhe atu me mjafte precizitet tregon edhe per turqit dhe shqiptaret dhe menyren se si keta te fundit e kan "perqafuar" fen islame ! Mos u bazoni vetem ne disa libra parashkollore.

E_Bukura - Akili, nuk ju kuptoj perse ende paraqiteni me dy nofka. Ju kisha preferuar qe te pakten tjera here kur te perdorni dy nofka, bej te gjinive te njejta, sepse kam frike mos po dashuroheni ne veteveten tuaj. hahah:bye: , nuk ta thash per dic tjeter, por vetem te ju sugjeroj qe mos ta humbni kohen kot!

Shpresoj ne mirekuptimin tuaj

Me t'mira

Admin Numri i postimeve : 7564 Registration date : 13/08/2007

Veneta shkruajti:

Sofra shkruajti:: Edhe unë kam lexuar disa gjëra shumë interesante sa i përket religjionit musliman, janë gjetur gjurmë nëpër trojet jo vetëm shqiptare, por edhe troje tjera në Ballkan se ka ekzistuar religjioni musliman para se të pushtohej Ballkani nga Perandoria Osmane.

Kjo eshte diskutuar mjaft kohet e fundit. Ata qe kane dashur (per arsye te caktuara) e kane perqafuar fene muslimane dhe ata qe nuk kane dashur se kane bere! Nese eshte perhapur me dhune, atehere fete tjera sdo te ekzistonin ne trojet shqiptare, sepse e dime mjaft mire qe Turqise nuk i ka munguar pushteti dhe fuqia ne ate kohe kur kjo fe eshte perhapur.

Madje madje Veneta në disa hulumtime që kam bërë, se a është përhapur feja tek ne shqiptarët me dhunë... kam hasur në dokumente të cilat shkruajnë se në disa rrethe ku kanë banuar shqiptarët arrinte shifra deri në 5% shqiptar të religjionit musliman, kjo ishte para se të pushtoheshin trojet tona nga perandoria osmane.

Për ta përqafuar religjionin musliman shqiptarët kanë pas ndikim edhe shkrimet që fillojnë t'i bëjnë Bejtëxhinjët... dmth Nezim Frakulla në shekullin XVII, Hasan Zyko Kamberi në shekullin e XVIII etj etj...

Vizitor

MUHAMETII shkruajti:

E_Bukura shkruajti:: Perveq literaturave te ndryshme keto dite e kam rilexuar librin "Enigma" dhe atu me mjafte precizitet tregon edhe per turqit dhe shqiptaret dhe menyren se si keta te fundit e kan "perqafuar" fen islame ! Mos u bazoni vetem ne disa libra parashkollore.

E_Bukura - Akili, nuk ju kuptoj perse ende paraqiteni me dy nofka. Ju kisha preferuar qe te pakten tjera here kur te perdorni dy nofka, bej te gjinive te njejta, sepse kam frike mos po dashuroheni ne veteveten tuaj. hahah:bye: , nuk ta thash per dic tjeter, por vetem te ju sugjeroj qe mos ta humbni kohen kot!

Shpresoj ne mirekuptimin tuaj

Me t'mira

Jo dy nofka po i kam 7. Deri me sot 6 jane ber publike dhe ka mbet vetem nje enigem. Nese nje dite ti apo shoket tu e zbuluoni edhe ate sikur qe i keni "zbulu" keta 6 tjert atehere do ti theme vetem dy fjale, hiq me shume. Deri atehere vazhdo me terheqje taktike...
Upss... e pershendet mikun tend dhe ish mikun tim, atij te cilit edhe ja ke ber nderin me kete porosi...
Nje keshill: stuhis nuk i shpeton vetem nese ja kthen shpinen!

MUHAMETII shkruajti:

E_Bukura shkruajti:: Perveq literaturave te ndryshme keto dite e kam rilexuar librin "Enigma" dhe atu me mjafte precizitet tregon edhe per turqit dhe shqiptaret dhe menyren se si keta te fundit e kan "perqafuar" fen islame ! Mos u bazoni vetem ne disa libra parashkollore.

E_Bukura - Akili, nuk ju kuptoj perse ende paraqiteni me dy nofka. Ju kisha preferuar qe te pakten tjera here kur te perdorni dy nofka, bej te gjinive te njejta, sepse kam frike mos po dashuroheni ne veteveten tuaj. hahah:bye: , nuk ta thash per dic tjeter, por vetem te ju sugjeroj qe mos ta humbni kohen kot!

Shpresoj ne mirekuptimin tuaj

Me t'mira

Ka qen, eshte, dhe do te jete:" pas cdo kali te madhe ka edhe pluhur..."

T'i kthehemi temes. Mehmeti i II dhe te gjithe sulltanet tjere ben perpjekje per t'i islamizuar e per te perfituar nga ky konvertim, sidomos ushtria dhe pastaj administrata e perandoris. Po te mos kishte qen Shqiperia kaq malore dhe te perbehej me teper prej fushave, do te ishn kthyer ne islamzem te gjithe shqiptaret; qe prej kohesh ata do te ishin kthyer te gjithe ne musliman. Ajo qe e shpetoj nje pjese te mire te popullit pa u kthyer ne islamizem kane qene ne te vertete malet: populli shqiptar qe donte te ruante besimin, arratisej atje. Me pas ata, qe e shihnin jeten ne male te veshtire ne fund te fundit guxonin te zbrisnin ne fusha per te bere nje jete te dyfishte: midis tyre ata benin jeten e nje te krishteri dhe silleshin si te krishter ortodokse; jashte grupit te tyre dhe kundrejt atyre qe i kishin te huaj e me te cilet ishin te detyruar te kishin marredhenie te vazhduheshme, qofshin te krishtere apo musliman, e hiqnin veten gjithnje si muslimane dhe quheshin te tille.
Kjo jete e dyfishte ka vijuar rreth nje shekulli; me ne fund, duke pare se kjo jete nuk mund te vazhdonte, i shumefishuan perpjekjet qe te mbroheshin dhe te rronin hapur ate jete qe benin fshehur.
Nga viti 1850 ata arriten te kene disa vizita nga konsujt, te cilet nuk mund t;u thoshin gje tjeter per nje mbrojtje te efektshme, vecse te armatoseshin me durim. Por meqe cfardo durimi ka nje fund, durimi i tyre mori fund ga viti 1860 dhe te shkrete " te krishter te fshehte" pushuan se beri jete te dyfishte dhe pranuan perfundimisht ate te perditshmen: u bene te gjithe musliman, pasi nuk mund ta shpallnin veten te krishter, ngaqe mungonte mbrojtja perball autoriteteve turke. ( Marre nga libri " Enigma"-Robert d'Angely, fq.261-62.)

feja islame esht perhapur me forc ne trjojet shiptare duke i vur taksa ose duke i kercenuar shqiptaret se do i conin femijet e tyre ne luft, si mund te pranojn nje shqiptar nje fe arabe perndryshe, ne te cilen duhet folur ne gjuhen e tyre (sikur k'to gabel afrike qe jetojn hala me qerinj kan gjuh ma te bukur se ne shqiptart).
feja islame esht perhap me forc kyt e kallzon dhe vet historia per arsyje qe ato qe iken meten katolik e ato qe meten u ben dhe jo te gjith musliman, e sot shumica prej tyre nuk jan me praktikusa kjo do te thot se nuk esht qen fe e dashur nga shqiptaret enveri u mundua te fshinte prezenzat e funit te kultures turke e mbetur ne shqiperi mas vitesh pushtim pa kriuar diferenza rraziale midis shqiptarve ai shemi gjamija dhe kisha, si hitleri qe u mundua te sjellte fen e lasht gjermane, duke mos qen fe ariane ato te praktikuara (ariane me kuptimin jo gjermane), me pak llafe kjo fe na meson vetem historin e ketj populli duke harruar te tonen kehtu dhe kulturen, e nje popull patriotik si i joni mund ta pranoje je fe te till me dashie e te nderroj emer e mbiemer

A eshte perhap me dhun a nuk eshte perhap kjo qeshtje nuk qon pesh te madhe mirpo mund te them se islami eshte ajo fe qe ka flejt ne zemrat e shiptarve ka gjet vend .
Po ja parashtroj ni pytje ati qe e ka hap ket tem?
po sikur te vjen ndonje sundues dhe ta imponon fen me dhun ndoshta ti me fjal e kishe pranu po zemra jote a e kish pranu???

» Feja Islame dhe dallimet e saja
» Pse feja islame e ndalon mishin e derrit?
» Kush nderon femrën më shumë se feja islame?
» PAPA, PATRIARKU DHE KOSOVA
» Bashkimi i trojeve shqiptare