Antologji Poetike Korsi e Hapur 1 viti 2008

SHKUNDU



Tundu shkundu

paçë uratë,



derdhmi shpirtit

dashurinë dhuratë.

ËNDËRR



Ëndërr e netëve të gjata,

mëngjes dhe kafe,



më je zjarr dhe zemër,

dreka dhe më shumë je…



Më je shpirt-oqean,

vërtet ti më je ajo,



që më shporr ankthin

më shfaqesh kudo.

ZEMËR



E di zemër

se më kujton,



kjo e shkreta zemër

moj tënden e fton…



Kënaqësi më t’madhe

moj jo nuk ka,



i lumtur është

ky shpirt që të ka.



Flej zemër sonte,

flej qetë,



mendoj për ty

e vi me fletë…

TË DHASHË



Gjithçka moj të dhashë

që kur sytë tu pashë,



më dhe puthjen me zemër,

fale gjoksin,m’zgjove penën.



Ndaj të puthë pambarim,

burrërisht me afshin tim,



se ndryshe nuk bën,

do kisha bërë krim…

MESNATË



Mesnatë është

dhe për mua terr,



shoqërim moj

më bën vetmia,



mendimet kullosin

në skëterrë,

për ty moj më vret largësia.

PRANË TË RRI



Dhe mua kështu si ti

ndjenjat më janë përzi.



Por të kam loçkë,zemër

e shpirt përherë…



Këto nuk janë vargje,

janë moj dëshmi,



ndaj kur je largë,

pranë, pranë të rri…

GJITHÇKA



Gjithçka në jetë

ikë-lëvizë



dhe ai lëng

i derdhur rrëke,



shndërrohet në zemër

me shtizë,



bëhet pikë gjakë,

moj sugare…

PRITMË



Pritmë moj pritmë,

thuamë se më do,



bëlbëzomë pa britmë

me afsh miqësie jeto.



Yjet dhe lumi janë jeta!

Dhe mërzitem nga ca,



lulet më janë e vërteta,

puthjet më shërojnë pra!

POEZITË



Poezitë ah poezitë,

Ty moj më je rritë…



Të kam më shumë se poezi,

ajo është pak, sa ndjej për ty!

DHE KËSHTU



…Dhe kështu fjala

thonë nxjerr fjalën,

e fjalosemi hala

kush dot s’na ndalën…



Ndaj në kokë diç

më tha e më feksi,

kështu thashë s’bën hiç

sidoqoftë preteksti…



U shikuam në sy

shtizat i premë,

të dua thashë Ty

s’kemi ku vemë….



Atëhrë dhe asaj

sytë i vezulluan,

më tha më pastaj,

aman or vitet na shkuan!…

KËSHTU MË NDODH…



Kështu më ndodh

dhe hera të tjera,



kur unë hesht e s’fol

zemërohet e mjera.



Ndaj në brendi

gjëmon e bubullon,



shikon vëngërr në sy

e pè nuk më lëshon…



Dhe prapë jam

unë ai i pari,



që s’dua dhunë,

ikë nga zjarri…



Kështu them ndodh

ku ka zjarr, dashuri,



hidhërimi merr zjarr

shndërrohet n’përkdheli.

BREG LIQENI





Valët e liqenit ngriten,

përplasen e përpëliten.



Rëra poshtë nën ne,

rrinte zgjuar, s’donte të fle.



Ai gur i bregut e lisi,

tregonin rrënjë fisi…



Lëvizte gjithçka në thellësi,

thoshte diçka për lashtësi…



Ndaj sodit moj bukuri dhe Ty

këto visare plot histori - dashuri…

MASA



Dashuria zemër

Nuk matet në peshore

Ajo nuk duron kantar



Nuk e duron formulën

E pjesëtimit e shumëzimit



Ajo njeh ritmin e zemrës

Njeh ngrohtësinë…

Shpirtin…