"Krahëve të tua të humbas" nga Alketa Ponde

Jo, s’ke për të gjetur





Si shok të mirë të njoha dikur

dhe ndjenjë për ty nuk kisha;

çuditërisht, befas,

ajo u zgjua tek unë

dhe tani s’jam më ajo që isha…

Të dua shumë

(dhe e mbaj fshehur)

dhe si të dua unë

asnjë

s’ke për të gjetur…

Lexoje dhe ti





Eh, kjo vetmia

ngandonjëherë

bën mrekullira;

më afron atë që dua,

atë që mendjen

ma ka trazuar mua….

“Gjumë të qetë

e të ëmbël!”

Unë, dije,

do të të shoh në ëndërr…

Shpirti im veç për ty ndien

dhe e di që s’më gënjen,

zemra ime veç ty të do

dhe këtë mos e harro,

se je ai që kam kërkuar

dhe gjithë jetën me ty

do të jem e dashuruar!

Endërr e çmendur





Në sytë e tu

drita ime je ti,

në zemrën time

e vetmja dashuri;

në shpirtin tim

si pikturë e gdhendur

në mendjen time

një endërr e çmendur…

Vetë Zoti e bekoi

këtë ditë të mbarë

Vitin e Ri

dhe Kurbanin Bajram…

Shpresoj e lus për ty

gjithë të mirat

Zoti t’i dhëntë!…

I largoftë të këqijat nga shpirti yt!

Sekret midis të dyve



Kur ora të bier dymbëdhjetë,

urimi im flutur e shpejtë…

Syri yt i lumtur



Betim



Të dua pa hile,

se s’je hileqar,

të dua me zemër

se je zemërgjerë,

të dua me shpirt

pa interes kurfarë,

në zemër do të të mbaj



derisa të vdes…

Nuk dua të jem

ajo çfarë ke humbur,

por dua që të jem

syri yt i lumtur,

(syri im i mbetur)

dua që jeta jote

të mbushet lumturi,

ndaj unë vijoj

rrugën e bukur

me poezi.

Sa shpejt malli

për ty më merr

dhe imazhi yt

pas më ndjek,

se të dua

me të vërtetë.

Kështu do të të dua,

e betuar sa të kem jetë!

Mos, të lutem…





Dua të të prek,

dua të të ndjej,

dua të të puth,

të të përkëdhel…

Kur ti

nuk ke kohë për mua,

pse më thua se të dua…

Kur kujtohesh

më telefonon

dhe me heshtjen tënde

dashurinë ma vret,

ma shkatërron ,…

Të lutem , mos…

Dy kahjet që bashkohen në një kahje





Ti je i marrë për male e dete,

kurse unë thur e end poezi,

kënaq shpirtin me ç’kam shkruar,

as vetë s’e di,

kjo mënyra thënieje,

a ka për të mbaruar?

Në orët fiks



Varianti 2



Në do ta dish

që me ty

jam në dashurim,

numëro gjithë mesazhet

dërguar nga telefoni im…

Në do ta dish

që të kam shpirt,

shiko orën

kur është fiks…

E pamundur!





Dije në zemrën time

sa shumë je futur

dhe të dalësh prej saj,

nuk është më e mundur!…




Brenda jush



lindur nga dashuritë



Përballë meje po qëndroni,

më duket sikur më shikoni

dhe diçka të dy kërkoni,…

Unë e di se ç’ ju mungon…

Sytë e mi, ah, sytë e mi

mbushur me lot!…

E kuptoj se ku ju dhëmb,

se çfarë do të thotë

Nënë…

Por prapë ëndrrat

krahë i merrni…


Një tablo tjetër




Shën Valentin



1.

Kurrë më parë s’e kisha jetuar,

këtë ditë

kaq të gëzuar…

Tani me ty,

oh, sa jam dashuruar

dhe ndihem lart

e qielluar!…



2.

Ndaj këtë Shen Valentin

dua të jem me shpirtin tim,

t’ia largoj atij vetminë

me puthje të nisem fluturim…

3.

“Të dua!” të them,

“Të dua!” më thua

dhe e ndjej thellë në shpirt

se ç’je për mua,

se ndryshe ç’kuptim

do të kishin të panumërtat

dhe të palodhurat …: “TË DUA!”

Mezipritja e kthyer në lot





Nga sytë e mi rrodhën lot,

kur ti më the : “Nuk vij dot!”

Nga mërzitja e madhe

tani po pi

që pranë meje sot s’je ti…

Sot ishte një ditë e shënuar,

por ti më le “kodër” të vetmuar,…





Ah, shpirt, ah zemër,

këtë s’kam për të ta harruar!…

* *

Lumturi- vuajtja ime



Eh, kjo dashuri,

gjithmonë ka bërë marrëzira,

lind andej nga s’e pret

dhe secili kërkon

ta ruajë për jetë.

Ashtu si lumturi jetës i dhuron,

ashtu dhe vuajtje asaj i shkakton.

Dashuria, kjo fjalë aq e ëmbël,

çdokush me të e ka një ëndërr…

Ah, kurrë të mos shuhej

kjo ëndërr e bukur,

përderisa njerëzit me të

ndihen aq të lumtur…

(Dhe fluturojnë lart e larg

me fluturim të bukur!)

Ah, e shkreta



Ti më thua: “Jam sëmurë…

pa më thuaj ç’të bëj unë…

Ah, e shkreta, shkretëtirë ndihem

që s’të kam pranë,

të të puthja anë e mbanë…

Të të njomja buzën e tharë,

të t’i fshija djersët në ballë.



Jo kot…..* * *



Dashuria nuk njeh moshë,

kur brenda saj ndihesh ngrohtë,…

Lum ai që e jeton,

mëkat ai që s’e shijon…

Eja ti, dashuria ime,

mos më fut në mendime,

se pa ty s’jetoj dot,

mos më thuaj: “Është e kotë!”



Pse …?





Të pashë sot

rrugës kur kaloje,

nga sytë m’u duke,

sikur më kërkoje,..

Ndjenja për ty

s’më lë të qetë,…

Çfarë ke me mua?…

Pse s’ma thua vetë?

Epilog ndjenjash





1.

Fjalën “O shpirt”

vetëm ty ta thosha

dhe brenda saj

kish fjalën tjetër

”O Engjëll”

dhe ndjenjat

për ty i hodha,…



2.

Kohë që s’të kam parë,

malli për ty djeg si zjarr,

netëve gjithmonë në endërrim,

veten pyes:

“Ku më iku ky dashurim?

Kur vallë do bie në përqafim?”

Një mesazh zgjimi,

një zile dëgjimi,…

Ja mrekullia!

Ritrokiti prapë

e bindura dashuria…

Për ty gjithçka shkatërrova,

për ty gjithçka “pikova”…

Pse për dashurimin

kisha nevojë;

m’u zhduke si diell që perëndon…

( Prisja lindjen e tij përsëri,…

Sa hoqa tek prisja lindjen,

s’e di sa , s’e di….)

Yje , kur?…* * *



Me mijëra herë Zotit

me pyetje i jam lutur:

“Kur do t’i shoh prapë

sytë e bukur?!…”

Pse thonë Zoti

është i madh

atë çfarë doja,

ma solli prapë,

ndaj në krahët e tua

dua të humbas….

III. Plane të reja poetike



Vetëm një

Për qytetin tim mahnitës



Dikur:

“Gjirokastra gurë - gurë,

mos të shkeltë këmba kurrë!”



Ishte, është dhe do të jetë:



“Gjirokastra gurë - gurë,

qytet ylberi, qilimgurtë!”



Dikur dhe tani



Gjirokastra kursim , “kopraci”-

Nofkëmbetura në histori!



Por e thënë ndryshe:

“Nikoqirja ka shumë pluse!”

Dje, sot dhe…. Nesër



Për mençurinë e saj të shquar,

Poetët mbetën duke kënduar!

Qielli im në notim



Natë, errësirë,

Qielli lart nga yjet ndrin,

(Qielli im tërësisht i nxirë)

Yllin tim shpejt në kërkim…

Gjithë, gjithçka në tregim…

Ai “hapet” na fal vezullimin,

Unë vuajtjet, trishtimin,

në Epilog: akt - gëzimin…

Çdo natë në udhëtim

gjithë, gjithçka në përjetim,

Yllbukuri herë i zbehtë

e herë- herë ndriçues,

Sytë tanë nisen

në vrapim vezullues…

(Qielli im sa i lumtur:

del në notim…)

Shkurtima me theks



He… hesh… heshtje



Çdo ditë që ikën,

ikën, vrapon

me ankth,

mundohem

kohën e humbur

ta kap.

Çfarë, çfarë

t’i them asaj krijese?

Kur ti i fal

vetëm heshtje?!…

A mund të shkulet shpirti?



Mendohu mirë,

kur ta takosh,

se gjaku yt, kurrë,

s’ hidhet poshtë;

ngjason me pemën

rrënjëthellë,

s’e shkul nga shpirti,

as forcë, as erë…