Poezi që më kanë pëlqyer shumë!

Veneta shkruajti:

Kjo tregon sa te aferta jemi ne dyja!
Te puth!

Te puth dhe une dhe lexojme kete tjetren:

KUSH ESHTE ME I THJESHTE

Fuqia nuk mburret (druri me tha)
as thellesia ( me thane rrenjet),
as bardhesia (me tha vete mielli).
Druri s’thote kurre:
“Une jam me i larte se te tjeret”.
As rrenja nuk thote:
“Une jam prej zemre te dheut”.
Dhe buka, cilido qofte kulaci, me mjalte,
kurre nuk thote: Une jam mbi te gjitha”.

NENE MOJ

Larg vendlindjes i pa shpi
i pa shpres dhe pa shoqeri
eci rruges si i humbur
zemer thyer jo i lumtur

me djeg malli per vendlindjen
me djeg malli per nenen time
qe e lash me duar ne gji
tu i rrejedh loti si femi

fjala e fundit RRUGA E MBARE
mos harro te kam djale
te kam djal e me ke nene
te qoft hallall gjiri qe te kam dhen

te qoft hallall o biri im
ty tka nana te vetmin trim
me perqafo edhe njeher
mbeta vetem dhe e mjere

Ne at qast u largova
ne vend te humbur un mbarova
i pa njohur per gjdo njeri
I PA JETE, PA ARDHMERI

ulem ne sofer per te ngrene
me merr malli per te thirr nene
m'pikon loti pa u ndal
nuk te harroj me ke djale

s'haet buka skalon dita
kur te lash nuk e dita
ahh sa shum u merzita
u merzita per te pare
ste harroj, te kam nene

Kalojn muaj, kalojn vite
nena ime si me prite
desht ALLAHU te gjej gjall
e ta shuaj kete mall
te takoj edhe njher
te perqafoj sikur ateher

poesi e marrun nga youtube!!

Shume e bukur Eva. Te pergezoj per shijen e holle qe ke!

Koha e pamjaftueshme

- Ismail Kadare -

S'kam kohe te harroj shume gjera
Qe nga mendja ti nxjerr perjete.
Per tragjiket e vjeter e shkreptimat
Do t'me duhen se paku dy vjet.

Dhe ndoshta po aq per Danten,
Per frengjishten tok me plazhet po aq,
Ndoshta grate do te jem duke fshire
Kur muzgu do te afrohet nderkaq.

Si udhetari me peshe te tepert
Para avionit qe niset pas pak
I ngarkuar rendshem ende
Do t'afrohem tek varri humbak.

Nga supet si ta heq kete barre?
Ku ta hedh kete peshe, si?
Me te s'mund te zbres atje poshte
Por as lart dot s'e le kurrsesi.

I menduar gjer ne cast te fundit
Nga mosthenia, nga pengu tragjik,
Nje shenje ndoshta te pakuptueshme
Do t'ju bej te gjitheve e do ik.

XHEVAHIR SPAHIU

Shembja e nje nate dashurie

Ktheva koken, mbajta hapat:
binin tjegullat, binin traret,
binte qielli i nje nate dashurie.
Atje mbi papafingo, prane yjeve e pata puthur,
shemben yjet tani, behen pluhur.
Dritare s'ka, ka sy te zgavert,
s'ka mure me plasaritje te etshme,
skelete fjalesh ne gjysmerresire,
skelete enderrash, premtimesh te neserme.
Ngrihet tymi si nje mjegull e bardhe,
nje grusht eshtrash te nje nate germadhe.
Ne cep te rrenimit
dy burra po pine qete-qete cigare.
Ej, ju atje! Nuk degjoni si ulerijne brenda meje xhindet,
edhe pak e llava do te dale jashte meje si tek vullkanet.
Mos u kthe ne kujtim, i thashe
mos u kthe ne harrim, me tha;
botes i falem nje nate dashurie
dhe kjo s'eshte pak.
Nje nate. Dhe çfare nate!
Dora mbi sup,
hena mbi mal,
qielli i kalter i botes mbi krye...
Mbajeni, mbajeni!
Ajo po bie...po bie....
Dhe ishte nje nate e paemer,
siç ishin te paemert yjet.
Kini meshire, mos e shembni ate nate!
Eshte renkimi im apo klithma e saj?
Kini meshire, kini meshire!
Ajo ishte nje nate dashurie
qe kurre s'duhej te kish gdhire.
Kini meshire,
ne mos po atje nen gure,
nen peshen e nates se shembur do te shembem,
i vrare jo nga urrejtja, po nga dashuria,
qe, perjetesisht quhet dhembje...

Veneta shkruajti:

Shume e bukur!

Ka edhe te tjera poezi te bukura, ky poet. I cili ne gjykaten serbe ne Prishtine deklaroje:" Nuk kerkoje meshire nga ky gjyq. Nuk e ndiej per detyre morale te mbrohem para ketij gjyqi. Dua vetem te theme nje te vertete: Une i perqafoj kerkesat e popullit tim dhe jame trashegimtar i kerkesave te heroit legjendar-Skenderbeut".


C'na duhen legjendat

Nga Olimpi, andej mbaj veshin,
Se mos Zeusi hidherohet e flet !
Zoterat vetem nga perrallat ne toke zbresin,
Dhe ne histori nga perrallat vete.

C'mjerim i madh per greket e vegjel,
C'krenari ndiejne ata per historine !
Zotera, orakuj e plot te rrejshem mbreteror,
Perralla, legjenda, valle, e bejne dot historine?!

Shqiptar ! Nga Kruja, andej hidhe shikimin,
Shpata e Gjergjit nuk fle ne perralla !
Legjendat s'jane sy qe e shohin clirimin,
Ne histori asgje s'fillon nga e para.

Malli i Shqiperise

- Ismail Kadare -

Me ka marre malli per Shqiperine tone
Sonte, kur po kthehesha me autobuz,
Tymi i cigares "Partizani" qe pinte dikush
Dridhej, kalteronte bente spirale,
Sikur te fshehta me thosh me gjuhen e shqiptareve

Mua bashkeatdhetarit
Te shikoj dua mbremjes ne rruget e Tiranes,
Ku kam bere dikur ndonje marrezi.
Dhe ne rruget ku s'kam bere marrezi.
Me njohin ato porta te vjetra te drunjta,
Inatin akoma do ta mbajne,
Koken do ta tundin,
Po une s'do ta marr per keq,
Se malli me ka marre.

Dhe t'eci rrugicave plot gjethe te thara
Gjethe te thara gjethe vjeshte,
Per te cilat krahasimet gjenden aq lehte.

Me ka marre malli per Shqiperine tone;
Per ate qiell te madh, te gjere e te thelle,
Per vrapin e kalter te dallgeve adriatike
Per rete qe ne muzg si keshtjella digjen,
Per alpet mjeker bardha e mjekergjelbra,
Per netet e najlonta qe nga flladet fergellojne,
Per mjegullat qe si indiane te kuq
muzgjeve shtegtojne.

Per lokomotivat e kuajt,
Qe te djersitur avullojne e hungerojne,
Per qiparisat, kopete, e varret
Malli me ka mare, malli me ka mare,
per shqiptaret.

Me ka mare malli e se shpejti vi atje
Duke fluturuar mbi mjegullat si mbi deshira,
Sa i larget, aq edhe i dashur je, Atdhe.

Aerodromi do te dridhet nga uturima
Mjegulla do te rrije pezull mbi humnera.
Ata qe shpiken shpejtesine reaktive
Larg Atdheut sigurisht do te kene qene
ndonjehere.

Kjo poezi eshte shkruar nga Llazar Siliqi per nje nene deshmori, ne nje nga 1 Majet e Shqiperise Socialiste.

Vetmija e nanes

- Llazar Siliqi -

Si neper gjume ende nder veshe i vinin,
qeshje gazmore, kenge, zhurme
Fshiu syte, u ngirt
Jashte me mija duar ngrinin
Flamure e pankarta lart mbi turme!...

- Zgjohu bir, u bame vone...
I biri, si gjithmone s'bezani
- Zgjohu bir, e nanes iu mek zani.
Nder sy i buluen dy lot pa hiri.

- O shpirt i nanes, ti me fal,
lotet e dij, kurre s'te pelqenin ty!
U bana vone, o bir, tashti do dal,
- do dalim bashke te dy...

Djali s'bezan,
Qe nga fotografija buzeqesh.
E nanes ja i ngjan sikur i thote:
- Prit, tash kam me u veshe
dhe shkojme bashke o nane.

Nje Maj eshte sot
Si sot ishte pranvere
kur e percolli per te fundit here
me zemer te ngasherueme e pa lot.

Sa vite ka qe me s'e pa?...
- Sa vite qe me s'te kam shikue?...
Sa vite ka qe ate e grin vetmija
dhe rron e gjora dhembjen tue durue
me syte te fotografija?

- U plaka bir...
Vec ti, ne cdo pranvere m' dukesh
ma i ri...
- Ashtu lum nana, asht.
Atdheu rinohet e rinohem edhe une,
Me Atdheun tim jam ne feste, hidhnime, pune!

- Te dalim nane, larg prej nesh vetmija!
Te dalim jashte, kenge e valle!
Te shohim, te gezohemi,
Ti - e gjalle,
Une - qe nga fotografija!

Parakalojne para tribunes
heronjte e luftes e te punes

E ne ate lume te gjalle njerezor
te lumtun, gazmor
ate dite njerezija pane
tue ece prane e prane
Bir dhe Nane!

PËRSE MË SHKROVE SËRISH LETËR

Përse më shkrove sërish letër,
kur koha jonë flinte në hi?
E di ç'më bëre ? Më ke ndezur,
për më të shuar përgjithnji.

E mbaj në duar, më djeg dorën,
e hedh matanë, shpirtin më djeg,
në zjarrin që më ke dërguar,
më thuaj ku ta gjej një shteg?

Përse s'më le në punën time,
të flija lirshëm në harresë?
Ç't'u desh t'i dilje kohës kundër,
të fshije pluhur në kujtesë?

Nëse tek ti lashë disa borxhe,
mos mi përmend, të lutem, kot,
më thuaj, pra, kush dashurisë,
iu dha dhe nuk i mbeti borxh?

Përse më shkrove sërish letër,
kur koha jonë flinte në hi?
E di ç'më bëre? Më ke ndezur,
për të më shuar përgjithnji.

- Iliaz Bombaj -

Malli i Shqiperise

Me ka marre malli per Shqiperine tone.
Sonte,kur po kthehesha me trolejbuz,
Tymi i cigarit "Partizani"qe pinte dikush
Dridhej kalteronte,bente spirale,
Sikur te fshehta me thosh ne gjuhen e shqipetareve
Mua bashkatdhetarit.

Te shkoj dua mbremjes ne rruget e Tiranes,
Ku kam bere dikur ndonje marrezi,
Dhe ne rruget ku skam bere asnje marrezi.
Me njohin ato porta te vjetra te drunjta,
Inatin akoma do ma mbajne,
Koken do ma tundin,
Por une s'do ta marr per keq,
Se malli me ka marre.
Dhe t'eci rrugicave plot gjethe te thara,
Gjethe te thara,gjethe vjeshte,
Per te cilat krahasimet gjenden aq lehte.

Me ka marre malli per Shqiperine tone;
Per ate qiell te madh,te gjere e te thelle,
Per vrapin e kalter te dallgeve adriatike,
Per rete qe ne muzg si keshtjella digjen,
Per alpet flokebardha e mjekergjelbra,
Per netet e neilonta,qe nga flladet fergellojne,
Per mjegullat qe si indiane te kuq muzgjeve
shtegtojne

Per lokomotivat dhe kuajt,
Qe te djersitur avullojne e hungerojne,
Per qiparisat,kopete dhe varret
Malli me ka marre.
Malli me ka marre,
Per shqipetaret.

Me ka marre malli dhe se shpejti vi atje,
Duke fluturuar mbi mjegullat,si mbi deshira.
Sa i larget,aq edhe i dashur je,atdhe.
Aerodromi do te dridhet nga uturima,
Mjegulla do te rrije pezull mbi humnera.
Ata qe shpiken shpejtesine reaktive
Larg atdheut sigurisht do kene qene ndonjehere.

Ismail Kadare.

Ali Asllani --HAKERRIM--

https://www.youtube.com/watch?v=GiaKsPgKW9A&feature=related

Reshat Arbana Qe nga jugu ne veri

https://www.youtube.com/watch?v=x0iPp0fQLY8&feature=related

Pashko Vasa O moj Shipni Reshat Arbana

https://www.youtube.com/watch?v=jTaDCEOw9yc&feature=related

Poezi

Letra nga Mergimi

M`pikon loti n`tokè me ran
mos harro atè ditè moj nanè
n`ditè Bajrami, n`e ditè gezimi
mora rrugen e mergimit.

Sot skam gezim as nuk kam gas,
as prej malit smuj te flas,
prandaj jam ulè e po t`shkruaj
vajza yte prej dheut te huaj

Te tregoj nané pernjemend
asgjè sèsht ne vendin tem
qysh kam ardhè ketu mallkoi veten
merzia po m`shkatrron jeten.

Ketu hana rri e fsheht
ketu qielli èsht i errtè
as dielli nuk jap ndriqim
s`èsht si aj dielli i vendit tim.

Ket lulve sju vjen errè
ketu s`ka vjesht as s`ka pranver
ka veq dimen e vapè te shkret
mos me mujt nji natè me fjet.

Ktu ska qef veq gjum e punè
pamirsi me shum zullum
ketu jan njerzit si bagetia
nga nje javè nuk shkojn te shpia.

Tash nanè shum nuk po te shkruaj
vajza yte prej dheut t`huaj
se her te duash me m`kujtue
puthe dheun qe me ka rrit mua.

Gurra dhe Oqeani

- Viktor Hygo -

Gurra qe lart nga shkembi qan
E bie ne det si pika loti.
I pameshirshmi oqean
I flet: "Moj qaramane, c'do ti?

Furtuna dhe tmerri une jam.
Mbaroj atje ku filloin qielli,
O Pikel, e c'nevoje kam
Per ty une, i Paani, i Thelli?"

Perulesisht te kripurit hon
Ia kthen atehere gurra e dlire:
"Qe te te jap c'ka te mungon,
Ca pika uje per t'u pire."

Johan Wolfgang Von Goethe.(1749-1832)

QETESIA

Përmbi çdo maje mali.
Ka qetësi.
Mbi asnje majë mali,
asgjë s`lëviz,
as pipëtin.
Në pyllin zogjtë e vegjël po pushojnë.
prit pak,se shpejt a vonë,
gjen qetësi dhe ti.

Johan Wolfgang Von Goethe(1749-1832)


VIJA ( The Brook)


Moj vijë e kthjellët e kjart' argjend,
Ngahere rent, nga vënd në vënd.
Në breg qëndroj dhe mendoj:
Nga po më vjen, ku po më shkon?

"Vij prej një burgu shkëmb greminë,
rrjedh nëpër lule dhe lëndinë.
Qiellin e kaltër bukuri,
e pasqyroj me dashuri".

Ismail Kadare, per ata qe vertet ishin ne krye te demostratave studentore ne vitin 1981

E HIDHUR VJESHTE E KETIJ VITI

Ne memorje te demonstratave studentore
ne Prishtine ne vitin 1981

E hidhur vjeshte e ketij viti
Kosoven gjeti nen terror
Korba te zes mbi te ja mbriten
Hetues,gjykates,prokurore.

Me 5 vjet burg,me 8,me 7
Me 12 denojne diku
Keshtu mes jush shekullin ndani
Dhe mijevjecarin ndani ju.

Keshtu e preket historine
Mbi supe e bartet JU serish
Prangat ne shkolle qe i mesuat
Ne duar i ndjete befasisht.

Dhe pate se nuk ish larg mesjeta
S`qe larg dhe vec ne endra s`qe
Dh`u kthye nata e Prishtines
Ne naten Shen Bartoleme

U ngritet Ju vigane,fisnike
Me korektese e madheshti
Ngaqe kerkuat *Republike*
Ju shtypen si ne Monarki.

Por koha kurre s`vjen pergjysem
Nat e masakres vetem s`mbrin
Se pas Dushanit car te frikshem
Rrufeshem Skenderbeu arin.

S`kish deshmitare,TV nuk pati
Zinxhir i tankut kur ju griu
Por rete e globit vec ju pane
Ndergjegje e botes tek ju mbriu.

Keshtu ne vorbull te epokes
U ngritet Ju si monument
Ju qe e preket historine
Dhe n`histori u kthyet vete.

E HIDHUR VJESHTE E KETIJ VITI

Ne memorje te demonstratave studentore
ne Prishtine ne vitin 1981

U kushtohet Censorokuqëve që bënin përkushtime për Titon

Sipas motiveve te Kadaresë


E hidhur vjeshte e ketij viti
Kosova stop i tha terrorit
Korba Serbi me gjithcka ia arriti
kishte gjithe veglat e bashkepunetorit.

Me 5 vjet burg,me 8,me 7
Me 12 denojne martiret e lirisë
Keshtu i hodhi spirancat shkina Sërbi
Të bëjë hi e pluhur bijtë e Ilirisë.

Me kukudhe e me vegla e ngriten shkininë
Mbi supe e moren poetët që i kenduan Titos
Pranga u vune Demçeve që shkruan trimërinë
Përse ia shkyen strategjinë e mitos.

E vu në sy gjithë bota ku është mesjeta
S'ishte larg ajo gjithkund , gjithkah qe
Se klani i krijuesëve të Vajazanit të Danjollëve
Në përkushtime Titon e bënë Promethe !

Por, s'mbeti me aq ajo force shqiptare
U sul per liri me korektese e madheshti
Ngaqe kerkuan *Kosova Republike*
Perkushtuesit e Titos e futën nën Sërbi.

Por koha kurre s`vjen pergjysem
Bartolomeu i veglave tinzare n'Komitet gumëzhin
I paguanin nga fondi i car Dushanit te frikshem
Rrufeshëm ta sulmonin ëndrrën për Shqipërinë !

Sa vegla krijuesish , tuxharë në Komitet , Parti
Në burgje i rrasën të gjithë idealistët
Se në krah u vinte gjithmon shkina Serbi
Tua mbjellë në zemër krijimet per Titistët!

Po ne vorbull te epokes dolën Jusufët, Jasharët
U ngriten si monumente që bëjnë dritë I lirie
Ua falen të gjitha ! Por nuk prehen tuxharët,
Se nuk kanë mundësi të pijnë raki Sërbie!

Kozeta Zylo
Monumenti i Lotit
Sa lot eshte derdhur,
Per ty nenokja ime Shqiperi!
Neqoftese do te kishim mundesi per t'i mbledhur
Me siguri do te krijohej nje oqean i tere,
Ndoshta oqeani me i madh kohor,
Ne gjithe rruzullin tokesor.
Eshte lot i brezave, qe pushtuesit pane me sy,
Eshte lot I vashave, per te dashurit,
Qe u arratisen nga aty,
Eshte lot i pleqve,
Per femijet qe i lane ne vetmi,
Eshte lot i bijes,
Qe s'u ndodh prane ne vdekjen e nenes,
Eshte lot i femijes,
Qe rritet pa pare baba me sy.
Jane varret e prinderve,
Qe u mbuluan pa nje grusht dhe te burrit,
Eshte lot im qe çan palcen e gurit.
E si kale I hazdisur, vrapoj neper shekuj,
Per te qemtuar brengat te qendisur ne shpirtra,
Qe pena ime bashke me skulptorin,
Te ngrene madherishem, monumentin e lotit.

HISTORIA E KAFSHUAR
Atdheu im,
Pse mundohen "Ata"
T'i varrosin mekatet,
Gjerat e kobshme katran,
Mjere shamizezat nena,
Qe mbi mollezat e fishkura,
Kalon currili i lotit,
Per djemte e tyre qe vane.
A do te gjendet nje dite,
E verteta e brishte e historise,
Qe gjeneratat mos te konfuzohen,
Dhe une mos te behem xhind,
Qe me thonje shtrigash,
Zhgarravinat e historise t'i gris!
Ndoshta do te duhet pune,
Qe dheun mos ta germoje Kau i Zi,
E qe studentet e mi,
Mos te shkojne me hamall neper Evrope.
Por me forcen e Atdheut,
Dhe krenarine e te pareve,
Te ndalojme vrasesit gjakftohte,
Qe Shqiperia mos te jete me,
E kafshuar si ne vitet 1912-te,
Por e bashkuar me te gjitha trevat,
Me Kosoven legjendare dhe Camerine e masakruar.
E ne zemrat tona prush, e verteta te dihet,
Jo me refren i kobshem,
Clirimi eshte ne 28?!
Clirimi eshte ne 29?!
Por per pikat kyce te historise,
Le te veshim gunen e bashkimit,
Dhe ne mos te vuajme me
Nga kafshuesit HistoSTRUCE te cvirgjerimit!


HEU KOSOVE!
Ma blove shpirtin, nen mokrrat e Evropes,
Kur copetohej trupi si me hanxhare,
Therrte gjoksi, nga rrjedha e plages,
Ku vendosej fati nga kasape te marre.
Me lere te endem e lire,
E te vije aty, ne token time,
Dhe pastaj te perulem ne gjunje,
Pa ushtare me tyta, rreth zemres sime.
Qe syte e mi, mos te hedhin lot,
Si shelgje lotues per te renet,
Por loti im le te kthehet ne kokrriza,
Ku te godas si bresher, ata qe skermitin dhembet.
Dua te thyej hekurat qe te rrethojne,
E te futem ne shpirtin tend gjigand,
Le te mbushem andej me frymen tende,
E te ringjall fizikisht heronjte,qe per ty jeten dhane.
Heu Kosove!
Me dramen tende ne shpine,
Ecje, luftoje dhe asgje s'te ndalte,
U desh fundi i nje shekulli,
Qe lufta tende, shkeputjen nga Serbia te shpallte.
Pavaresia tende e afert,
Nuk eshte me imazh hyjnor,
Ne te jane murrosur shpirtrat,
Qe premtimi i dhene te jete burreror.
E nese ju gjykates boterore,
Rivrisni shpirtrat e murosur,
Trupat e shenjta te tyre,
Do ta kthejne ne legjende, lirine e burgosur.

Pra, mallkue njai bir Shqyptari,
qi kete gjuhe te Perendis',
trashigim, qe na la i pari,
trashigim s'ia len ai fmis;
edhe atij iu thafte, po, goja,
qe perbuze kete gjuhe hyjnore;
qi n'gjuhe t'huej, kur s'asht nevoja,
flet e t'veten e len mbas dore.

Gjergj Fishta

Porta e fundit

- Rita Petro -

Une t'i kam hapur te gjtha
portat e shpirtit,
pervec se porten e fundit...
Atje jane engjejt,
Atje jane djajte.
Nese shkon te engjejt,
skllave me ben mua.
Nese shkon te djajte
beshesh skllavi im.

Ndaj porte e fundit
mbyllur rri.

Tek grindemi

- Rita Petro -

Tek grindemi,
ikim nga njeri - tjetri.
Tek ikim
mendojme si do te kthehemi.
Tek kthehemi,
deshirojme te falim.
Tek falim,
humbasim dicka nga vetvetja.
Tek humbasim,
fitojme serish njeri - tjetrin.

Ngjyrat

-Rita Petro -

Jetojme ne nje bote
te perzjere ngjyrash,
Ku nuk gjenden
Ngjyra te kulluara, te pastra.
Ato ekzistojne
vetem ne Parajse.
Ndonjehere pas shiut
Zoti na shfaq ne qiell
Ca shenja ylberesh
Per te na treguar
Se ngjyrat jane kapricio e tij.
Ne per inat
Jetojme bardhe e zi.

Fatos Arapi

Atdheu

Atdheu është dhembje, është dhembje,
Një prill i pikëlluar në shpirt.
Atdheu është kryqi, është kryqi.
E mban – edhe të mban ty – në shpirt.

Atdheu është toka e premtuar.
Ti shkel si një zot dhe s’e ke ndën këmbë.
Atdheu s’ka fjalë, ka sy të trishtuar.
Vdes dashuria në dashuri që të çmend.

Atdheu është buka e uritur:
Të ikën nga duart e dot nuk e ngop.
Ëndërr dhe ankth dhe shpresë e sfilitur.
Me sytë n’errësirë vetveten kërkon.

Atdheu është varr i hapur, është varr.
Një jetë drejt tij shkon me besë që bind.
Në një pikë loti mbyt lotin fatvrarë.
Në një pikë loti lirinë e lind.

Atdheu yt i vogli, i vogli,
ai hyjnori, i pavdekshmi – loti.